Лежачие камни - Сабака

Долго искали следы

В отверстии чёрной дыры

Тех, кто был впереди

Космической пустоты.

Заведомо знали ответ

Вопросов всех этих планет.

На сколько нас хватит теперь,

С учётом всех наших потерь?

Мечты сменились на мечты,

Хотя и врут «В Воде Концы», наверно?

Так действуй!

Кровь закипела, запеклась,

Когда причалил наш баркас красиво,

В последний раз.

Осколки луны, лежачие камни,

Где мы?

Стой здесь!

Я никуда не денусь.

Стой здесь!

Я никуда не денусь.

Осколки луны, лежачие камни,

Где мы?

Стой здесь!

Я никуда не денусь.

Стой здесь!

Я никуда не денусь.

По прежнему и ни к чему мы слушали тишину,

Тех, кто был у руля космического корабля.

Заведомо знали ответ вопросов всех этих планет.

На сколько нас хватит теперь с учётом наших потерь?

Lang gezocht naar sporen

In het gat van een zwart gat

Degenen die voorop liepen

Ruimte leegte.

Ze wisten het antwoord

Vragen van al deze planeten.

Hoeveel is nu genoeg voor ons?

Rekening houdend met al onze verliezen?

Dromen zijn veranderd in dromen

Hoewel ze waarschijnlijk "In the Water Ends" liggen?

Dus handelen!

Het bloed kookte, gebakken,

Toen ons schip prachtig aanmeerde,

Laatste keer.

Scherven van de maan, liggende stenen,

Waar zijn we?

Blijf hier!

Ik ga nergens heen.

Blijf hier!

Ik ga nergens heen.

Scherven van de maan, liggende stenen,

Waar zijn we?

Blijf hier!

Ik ga nergens heen.

Blijf hier!

Ik ga nergens heen.

Zoals eerder, en voor niets, luisterden we naar stilte,

Degenen die aan het roer stonden van het ruimteschip.

We wisten zeker het antwoord op de vragen van al deze planeten.

Hoe lang houden we het nu vol, rekening houdend met onze verliezen?