Piruparka - Ruoska

Kun synnyin aamuun harmaaseen

Kaarne raakkui puussa

Äitiäin en koskaan nähnyt

Kuol' hän illan suussa

Isä minut syliin nosti

Ja katsoi pientä lastaan

Oisit saanut piruparka

Mennä äitis matkaan

Nälkä, kurjuus seuranani

Nuorukaiseks vartuin

Niin kuin isä, minäkin

Kuokan varteen tartuin

Sitten ukko sairastui

Ja kituuttaen kuoli

Viime sanat, piruparka

Älä surra huoli

Läpi tuiverruksen, tuiskunkin

Pystypäin mä kuljen

Ilman isää, äitiä

Surut sieluun suljen

En pelkää päivää viimeistä

En pelkää kuolemaa

Vaan hymysuin tää piruparka

Lähtee aikanaan

Toen ik werd geboren in de ochtend grijs

Kaarne mopperde in de boom

Ik heb mijn moeder nooit gezien

Hij stierf in de mond vanavond

Papa nam me in mijn armen

En keek naar zijn kleine kind

Je zou een verdomde parka hebben gekregen

Ga mama's reis

Honger, ellende met mij

Ik ben jong opgegroeid

Net als papa, doe ik dat ook.

Ik greep de schacht

Toen werd manlief ziek

En stierf gekweld

Laatste woorden, verdomme

Maak je geen zorgen over zorgen

Door de onweersbui, zelfs door de sneeuwstorm

ik ga rechtop

Zonder vader, moeder

Ik sluit mijn verdriet voor mijn ziel

Ik ben niet bang voor de laatste dag

Ik ben niet bang voor de dood

Maar ik lachte verdomme

Vertrekt op tijd