Barebaiting - Ruby Throat

I don’t care how well intended

It was meant when he sent it

Long forgot in the blink of an eye

I got your locks all amended

And your bird less well defended

With silk thread to climb you up into the sky

You know that it’s true

But of course it’s up to you

Still he doesn’t love you

Still he doesn’t love you

And as he held through the night

He took out your second sight

He left it all for the magpie and the fox

But buried it safe

In your special place

A crease, a crevice you forgot

But he still smells so nice

So against all advice

I creep into the hole that he sleeps

But I must have dropped the key

So I’ll just sing until I bleed

Still he doesn’t love me

Still he doesn’t love me

I take a turn in his tailspin

To churn the urn that he’s ailed in

I break the last thread of the screw

My compass cracked in his grip

And as he spits out all my pips

Still he doesn’t love you

Still he doesn’t love you

He cut it out stitch by stitch

In my fallopian grip

I hang the dead meat on his tree

And as I screeched through the night

He said, «My wife fell on that knife»

He coughed and he coughed until he bleed

So when you going to learn?

When will you tend to these burns?

When will you wake from this hell?

You can put it in a song

But that won’t change what’s wrong

No, it won’t give you the key to the cell

You know that it’s true

But of course it’s up to you

Still he doesn’t love you

Still he doesn’t love you

Still he doesn’t love you

Het maakt me niet uit hoe goed bedoeld

Het was bedoeld toen hij het verzond

Lang vergeten in een oogwenk

Ik heb je sloten allemaal aangepast

En je vogel minder goed verdedigd

Met zijden draad om je de lucht in te klimmen

Je weet dat het waar is

Maar het is natuurlijk aan jou

Toch houdt hij niet van je

Toch houdt hij niet van je

En terwijl hij het de hele nacht volhield

Hij heeft je tweede gezicht eruit gehaald

Hij liet het allemaal na voor de ekster en de vos

Maar heb het veilig begraven

Op jouw speciale plek

Een vouw, een spleet die je bent vergeten

Maar hij ruikt nog steeds zo lekker

Dus tegen alle adviezen in

Ik kruip in het gat waar hij slaapt

Maar ik moet de sleutel hebben laten vallen

Dus ik zal gewoon zingen tot ik bloeden

Toch houdt hij niet van me

Toch houdt hij niet van me

Ik neem een ​​draai in zijn neerwaartse spiraal

Om de urn waarin hij ziek is te karnen

Ik breek de laatste draad van de schroef

Mijn kompas kraakte in zijn greep

En terwijl hij al mijn pitten uitspuugt

Toch houdt hij niet van je

Toch houdt hij niet van je

Hij knipte het steek voor steek uit

In mijn eileiders

Ik hang het dode vlees aan zijn boom

En terwijl ik door de nacht gierde

Hij zei: «Mijn vrouw viel op dat mes»

Hij hoestte en hij hoestte tot hij bloedde

Dus wanneer ga je leren?

Wanneer heb je de neiging om deze brandwonden te krijgen?

Wanneer word je wakker uit deze hel?

Je kunt het in een nummer zetten

Maar dat verandert niets aan wat er mis is

Nee, je krijgt niet de sleutel van de cel

Je weet dat het waar is

Maar het is natuurlijk aan jou

Toch houdt hij niet van je

Toch houdt hij niet van je

Toch houdt hij niet van je