Sonic Agony - Rotersand

I see them working, sweating, raving on the floor

They’re pushing to the limits — still they cry for more

And as their bodies twitch in sonic agony

My mind is setting out to soothing reverie

I dream a dream so quiet, soft and plain

A story leading to an infinite refrain

And though I like the air of roaring ecstasy

Every now and then it’s just too much for me

Ik zie ze werken, zweten, ravotten op de vloer

Ze gaan tot het uiterste, maar ze schreeuwen om meer

En terwijl hun lichamen trillen van sonische pijn

Mijn gedachten gaan uit naar rustgevende mijmeringen

Ik droom een ​​droom zo stil, zacht en duidelijk

Een verhaal dat leidt tot een oneindig refrein

En hoewel ik hou van de lucht van brullende extase

Af en toe wordt het me gewoon te veel