Les larmes de Septembre - Rosenstolz

dans les rues de la cit glacire

demaquilles par le vent dhivers

toute seule sans ma boussole

perdu comme tant datres figurants

dans cette ville de film en noir et blanc

jtais paralyse la pluie ma rveill

ne me dis rien il faut se taire

les mots damour glent en hivers

in ny a rien dire

il ny rien comprendre…

quand vient la lumire de Septembre

il faut saimer sans plus attendre

et saimer au moins

jusquau dbut de lt qui vient

dans la ville inonde par le bruit

seule au monde je mtais vanouie

tes larmes mont rveille

je my suis retrouve

ne me dis rien il faut se taire

les mots damour glent en hivers

in ny a rien dire

il ny rien comprendre…

quand vient la lumire de Septembre

il faut saimer sans plus attendre

et saimer au moins

jusquau dbut de lt qui vient

ne me dis rien il faut se taire

les mots damour glent en hivers

in ny a rien dire

il ny rien comprendre…

quand vient la lumire de Septembre

il faut saimer sans plus attendre

et saimer au moins

jusquau dbut de la fin

quand vient la lumire de Septembre

qui donne aux choses un got de cendre

ferme les paupires er sutout ne dies rien

jffacrai lunivers pour toi

il fait si froid ne ten va pas

et buvons encore une fois les larmes de Septembre

in de straten van de gletsjerstad

make-up verwijderd door de winterwind

helemaal alleen zonder mijn kompas

verloren zoals zoveel extra's

in deze zwart-wit filmstad

Ik was verlamd door de regen toen ik wakker werd

vertel me niets, hou je mond

woorden van liefde glanzen in de winter

er is niets te zeggen

er valt niets te begrijpen...

wanneer het septemberlicht komt

we moeten zonder verder uitstel van elkaar houden

en op zijn minst van elkaar houden

tot het begin van de komende zomer

in de stad overspoeld met lawaai

alleen op de wereld viel ik flauw

je tranen maakten me wakker

Ik heb mezelf gevonden

vertel me niets, hou je mond

woorden van liefde glanzen in de winter

er is niets te zeggen

er valt niets te begrijpen...

wanneer het septemberlicht komt

we moeten zonder verder uitstel van elkaar houden

en op zijn minst van elkaar houden

tot het begin van de komende zomer

vertel me niets, hou je mond

woorden van liefde glanzen in de winter

er is niets te zeggen

er valt niets te begrijpen...

wanneer het septemberlicht komt

we moeten zonder verder uitstel van elkaar houden

en op zijn minst van elkaar houden

tot het begin van het einde

wanneer het septemberlicht komt

waardoor dingen naar as smaken

sluit je oogleden en ga vooral niet dood

Ik zal het universum voor je maken

het is zo koud ga je niet

en drink weer de tranen van september