Das Ende Meiner Karriere - Rosenstolz

Und dann kam der Montag

ich suchte die Stadt

die rtlichen Mnner

die hatt ich so satt

Ins Leben gestoen

mehr Glck als viel Mut (mehr Glck als Verstand)

mein Mund viel zu rot

und ich fhlte mich gut (und ich nahm seine Hand)

Ich traf den Mann, der mir Erfolg versprach

er lud mich zu sich ein

er wollte, da ich seinen Namen trag

doch ich, ich sagte nein

Das war das Ende dieser Karriere

das war das Aus vor dem Beginn

drum wei ich nicht was geworden wre

da ich nun bleibe was ich bin

Und dann kam der Alltag

ich sagte:"Hallo"

lackierte die Ngel

und ging ins Bro

Tippte artig seine Briefe

bewies mein Talent

wollte endlich nach oben

damit man mich kennt

Ich setzte alles auf mein Sexappeal

und auf mein langes Bein

meim` Chef dem war das viel zu viel

er sagte:"AnNa la das sein"

Das war das Ende dieser Karriere

das war das Aus vor dem Beginn

drum wei ich nicht was geworden wre

da ich nun bleibe was ich bin

Und dann kam der Frhling

ich ging wieder aus

nach dieser Enttuschung

da mute es raus

Ich sah eine Bhne

und ein Mikrophon

ich fing an zu singen

und suchte den Ton

Und jetzt sing ich mir mein Leben bunt

solange man mich lt

und ich schreie mir die Seele wund

mach die Bitterkeit zum Fest

Das ist der Anfang meiner Karriere

das ist der Start und der Beginn

drum wei ich nicht was geworden wre

weil ich nie bleibe was ich bin

En toen kwam maandag

Ik was op zoek naar de stad

de lokale mannen

Ik was het zo zat

tot leven gebracht

meer geluk dan veel moed (meer geluk dan hersenen)

mijn mond veel te rood

en ik voelde me prima (en ik pakte zijn hand)

Ik ontmoette de man die me succes beloofde

hij nodigde me uit bij hem thuis

hij wilde dat ik zijn naam droeg

maar ik, ik zei nee

Dat was het einde van die carrière

dat was het einde voor het begin

dus ik weet niet wat er zou zijn gebeurd

aangezien ik blijf wat ik ben

En toen kwam het dagelijkse leven

Ik zei hallo"

de nagels gelakt

en ging naar kantoor

Typte zijn brieven beleefd

toonde mijn talent

wilde eindelijk naar boven

zodat mensen mij kennen

Ik wed alles op mijn sexappeal

en op mijn lange been

Dat was veel te veel voor mijn baas

hij zei:"AnNa laat dat zo zijn"

Dat was het einde van die carrière

dat was het einde voor het begin

dus ik weet niet wat er zou zijn gebeurd

aangezien ik blijf wat ik ben

En toen kwam de lente

Ik ging weer naar buiten

na deze teleurstelling

daar moet het uitkomen

Ik zag een podium

en een microfoon

ik begon te zingen

en zocht het geluid

En nu zing ik mijn leven kleurrijk

zolang je het me vertelt

en ik huil mijn hart uit

maak van de bitterheid een feest

Dit is het begin van mijn carrière

dit is het begin en het begin

dus ik weet niet wat er zou zijn gebeurd

Want ik zal nooit blijven wat ik ben