Think I Don't Remember - Ronan Keating

I will always go back to the site of the bay

Where the nights never seemed as long as the day

The dog-collar army we tremble before

Those spires don’t look so tall anymore

Dad was always driving the top of the road

Mum’s in the doorway still thanking the Lord

Green birds took 'em to the land of the free

When they were gone it was all up to me

These city lights don’t shine like you say

The green, green grass is all turning to grey

You made this boy gold and then turned him to stone

This is my home

You think I don’t remember, but I do

But I do

You think I don’t remember, but I do

Yeah, I do

No one saw it coming 'til it was too late

But it was the young that would carry the weight

Shook hands with the mighty for better or worse

Sometimes a blessing, sometimes a curse

These city lights don’t shine like you say

The green, green grass is all turning to grey

You made this boy gold and then turned him to stone

But this is my home

You think I don’t remember, but I do

Yeah, I do

You think I don’t remember, but I do

Yeah, I do

Here’s to the journey, I know who I am

As much as we fought, that was never the plan

I’m not the first, I won’t be the last

Take me back to the grove, and we’ll all raise a glass

You think I don’t remember, but I do

But I do

You think I don’t remember, but I do

But I do

You think I don’t remember

You think I don’t remember, but I do

You think I don’t remember, but I do

You think I don’t remember, but I do

I will always go back to the site of the bay

Where the nights never seemed as long as the day

Ik ga altijd terug naar de site van de baai

Waar de nachten nooit zo lang leken als de dag

Het hondenhalsbandleger dat we eerder beven

Die torenspitsen zien er niet meer zo hoog uit

Papa reed altijd de top van de weg

Mam staat in de deuropening nog steeds de Heer te bedanken

Groene vogels namen ze mee naar het land van de vrijen

Toen ze weg waren, was het allemaal aan mij

Deze stadslichten schijnen niet zoals je zegt

Het groene, groene gras wordt allemaal grijs

Je hebt deze jongen goud gemaakt en hem toen in steen veranderd

Dit is mijn huis

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Maar ik doe

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Ja dat doe ik

Niemand zag het aankomen totdat het te laat was

Maar het waren de jongeren die het gewicht zouden dragen

Schud de hand van de machtigen voor beter of slechter

Soms een zegen, soms een vloek

Deze stadslichten schijnen niet zoals je zegt

Het groene, groene gras wordt allemaal grijs

Je hebt deze jongen goud gemaakt en hem toen in steen veranderd

Maar dit is mijn thuis

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Ja dat doe ik

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Ja dat doe ik

Op de reis, ik weet wie ik ben

Hoe vaak we ook vochten, dat was nooit het plan

Ik ben niet de eerste, ik zal niet de laatste zijn

Breng me terug naar het bos en we heffen allemaal het glas

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Maar ik doe

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Maar ik doe

Denk je dat ik het me niet herinner?

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Je denkt dat ik het me niet herinner, maar ik wel

Ik ga altijd terug naar de site van de baai

Waar de nachten nooit zo lang leken als de dag