Way Back Home - Rod Stewart

I was just a little boy without care

I remember looking up and seeing you there

I never wandered too far from your sight

Cause all the love I needed was there in your eyes

We grew up in a war zone city with a cast iron wind

Broken lives, darken streets, and twisted steel

But around our house the sky seems so blue

And on a wing and prayer we just muddled through

And we always kept the laughter and the smile upon our face

In that good-old-fashion British way with pride and faultless grace

I shall never forget those childhood days for as long as I shall live

And I’ll always find my way back, always find my way back home

Tell me why in wars that made our family strong

As our defiant little Island weathered the storm

There’s never seemed enough on my plate

You said: «Be grateful, say grace, don’t complain.»

How can I ever thank you for the lessons that I’ve learnt

And the precious warmth and comfort that I’ve felt at every turn

And the roses sacrifice their lives for freedom and for peace

I will always find my way back, always find my way back home

I’ll give you stories, operation burning skies

And our Nation with its back against the wall

Like a wide-eyed schoolboy I hang on with the war

Stories I was too young to recall

And we always kept the laughter and the smile upon our face

In that good-old-fashion British way with pride and faultless grace

I shall never forget those childhood days for as long as I should live

And I’ll always find my way back, always find my way

And we always kept the laughter and the smile upon our face

In that good-old-fashion British way with pride and faultless grace

I shall never forget those childhood days for as long as I should live

And I’ll always find my way back, always find my way back home

«We shall fight on the beaches,

We shall fight on the landing grounds,

We shall fight in the fields, and in the streets,

We shall fight in the hills;

we shall never surrender…»

Ik was nog maar een kleine jongen zonder zorgen

Ik herinner me dat ik omhoog keek en je daar zag

Ik dwaalde nooit te ver uit je zicht

Want alle liefde die ik nodig had was er in je ogen

We groeiden op in een stad in oorlogsgebied met een gietijzeren wind

Gebroken levens, donkere straten en verwrongen staal

Maar om ons huis lijkt de lucht zo blauw

En op een vleugel en gebed zijn we gewoon doormodderen

En we hielden altijd de lach en de glimlach op ons gezicht

Op die ouderwetse Britse manier met trots en onberispelijke gratie

Ik zal die kinderjaren nooit vergeten, zolang ik zal leven

En ik zal altijd mijn weg terug vinden, altijd mijn weg terug naar huis vinden

Vertel me waarom in oorlogen die ons gezin sterk hebben gemaakt

Terwijl ons uitdagende kleine eiland de storm doorstond

Er was nooit genoeg op mijn bord

Je zei: "Wees dankbaar, zeg genade, klaag niet."

Hoe kan ik je ooit bedanken voor de lessen die ik heb geleerd?

En de kostbare warmte en het comfort dat ik bij elke beurt heb gevoeld

En de rozen offeren hun leven voor vrijheid en vrede

Ik zal altijd mijn weg terug vinden, altijd mijn weg terug naar huis vinden

Ik zal je verhalen geven, operatie brandende luchten

En onze Natie met de rug tegen de muur

Als een schooljongen met grote ogen houd ik me vast aan de oorlog

Verhalen die ik te jong was om te herinneren

En we hielden altijd de lach en de glimlach op ons gezicht

Op die ouderwetse Britse manier met trots en onberispelijke gratie

Ik zal die kinderjaren nooit vergeten, zolang als ik zou moeten leven

En ik zal altijd mijn weg terug vinden, altijd mijn weg vinden

En we hielden altijd de lach en de glimlach op ons gezicht

Op die ouderwetse Britse manier met trots en onberispelijke gratie

Ik zal die kinderjaren nooit vergeten, zolang als ik zou moeten leven

En ik zal altijd mijn weg terug vinden, altijd mijn weg terug naar huis vinden

«We zullen vechten op de stranden,

We zullen vechten op de landingsplaatsen,

We zullen vechten in de velden en in de straten,

We zullen vechten in de heuvels;

we zullen ons nooit overgeven…"