Lost in Oblivion - Rise To Fall

When you first found me

I was a grub suffocated in silk;

A bud that couldn’t blossom, a poor snail trapped in its shell

Your innocence and purity were wiser than all my experience

And when I tried your elixir

I thought to myself

That was the only way I could subsist

I feel I’m lost in oblivion;the thought of you and me

I fear it could be

A simple shard inside your trunk;my aura starts to wilt

And now I’m alone, could I fly on my own?

Obliged to be the commander, nothing to justify the absence

You saw the worst in me

And then you vanished without trace

I’ve been chasing you

I hope next time I’ll be wiser

I CAN FLY ON MY OWN

Toen je me voor het eerst vond

Ik was een rups verstikt in zijde;

Een knop die niet kon bloeien, een arme slak gevangen in zijn schelp

Jouw onschuld en puurheid waren wijzer dan al mijn ervaringen

En toen ik je elixer probeerde

Ik bedacht me

Dat was de enige manier waarop ik kon overleven

Ik voel me verloren in de vergetelheid; de gedachte aan jou en mij

Ik vrees dat het zou kunnen zijn

Een simpele scherf in je kofferbak; mijn aura begint te verwelken

En nu ik alleen ben, zou ik alleen kunnen vliegen?

Verplicht om de commandant te zijn, niets om de afwezigheid te rechtvaardigen

Je zag het slechtste in mij

En toen verdween je spoorloos

Ik heb je achtervolgd

Ik hoop dat ik de volgende keer wijzer zal zijn

IK KAN ALLEEN VLIEGEN