Dingir - Rings of Saturn

Into prosaic minds that do now believe in me

Spewing forth acidic fluids

Gruesome blisters rupture

Beneath the epidermis lies, Labyrinths of organs ripping apart

Returned to the proper home

As their corpses putrefy

Crumbling human forms

We extract, and feast upon their bowels

Inducing fear

Into prosaic minds that do now believe in me

Spewing forth acidic fluids

Gruesome blisters rupture

Beneath the epidermis lies, Labyrinths of organs ripping apart

Returned to the proper home

As their corpses putrefy

Crumbling human forms

We extract, and feast upon their bowels

We extract, and feast upon their fucking bowels

Repulsed by the stench of ignorance

We will stain your planet bright red

Fuck your world, home of vermin

Thrive on uncertainty of your existence

No soul will escape our grasp

Appendages removed, we look and smile

You are so easily deconstructed

Thrive on uncertainty of your existence

No soul will escape our grasp

Abandon all your fucking hope

For there is no one, watching over you

In prozaïsche geesten die nu wel in mij geloven

Zure vloeistoffen uitspugen

Gruwelijke blaren scheuren

Onder de epidermis liggen labyrinten van organen die uit elkaar scheuren

Teruggekeerd naar het juiste huis

Terwijl hun lijken verrotten

Afbrokkelende menselijke vormen

We extraheren en smullen van hun ingewanden

Angst opwekken

In prozaïsche geesten die nu wel in mij geloven

Zure vloeistoffen uitspugen

Gruwelijke blaren scheuren

Onder de epidermis liggen labyrinten van organen die uit elkaar scheuren

Teruggekeerd naar het juiste huis

Terwijl hun lijken verrotten

Afbrokkelende menselijke vormen

We extraheren en smullen van hun ingewanden

We extraheren en smullen van hun verdomde ingewanden

Afgestoten door de stank van onwetendheid

We zullen je planeet knalrood kleuren

Fuck je wereld, de thuisbasis van ongedierte

Gedijen op onzekerheid van je bestaan

Geen enkele ziel zal aan onze greep ontsnappen

Aanhangsels verwijderd, we kijken en glimlachen

Je bent zo gemakkelijk uit elkaar te halen

Gedijen op onzekerheid van je bestaan

Geen enkele ziel zal aan onze greep ontsnappen

Laat al je verdomde hoop varen

Want er is niemand die over je waakt