Faded Youth - Rescuer

Feel the years cut like stone through every promise made, every memory

And I’ll find a way to laugh as we look back to those days

And what we thought we knew

Through the static of the past we’ll squint our eyes and say

«I can see it all fading away

Fading away.»

It comes to me now as a silhouette

I’ll spend the rest of my life in the shadow of yesterdays

In the best of intentions, failure has found its home

It’s as if I’ve lost my will to grow, finding comfort in stagnant dreams

Stare into the eyes of the ones I love and find people I’ll never know

«The weight of the world is love under the burden of solitude, under the burden

of dissatisfaction.»

— Allen Ginsberg

This new progression seems more like a dead end

Like a dead end to me

Voel hoe de jaren als steen snijden door elke gemaakte belofte, elke herinnering

En ik zal een manier vinden om te lachen als we terugkijken op die dagen

En wat we dachten te weten?

Door de statische elektriciteit van het verleden zullen we onze ogen samenknijpen en zeggen:

«Ik zie het allemaal vervagen

Vervagen."

Het komt nu naar me toe als een silhouet

Ik zal de rest van mijn leven in de schaduw van gisteren doorbrengen

Met de beste bedoelingen heeft de mislukking zijn thuis gevonden

Het is alsof ik mijn wil om te groeien kwijt ben en troost vind in stilstaande dromen

Kijk in de ogen van degenen van wie ik hou en vind mensen die ik nooit zal kennen

"Het gewicht van de wereld is liefde onder de last van eenzaamheid, onder de last"

van ontevredenheid.»

— Allen Ginsberg

Deze nieuwe progressie lijkt meer op een doodlopende weg

Als een doodlopende weg voor mij