Sticks and Stones and Her Lovely Bones - Requiem

I kissed the moon and never let go of the grey the boys and girls in toy land

crashed and burned through ice as the snow began to fade.

In the moment we were shadows until the dead came out and sang to me: «What a beautiful disaster raised by the lonely and buried slowly…»

These sticks and stones will never break these lovely bones of mine,

I will live and fight for you.

(Woah) It’s tearing me apart;

these dreams of

sun and disappearing boy.

Dear Princess- I warrior.

I miss the rain." she said as the bullets come out clearer.

It’s ten holy ghosts and a broken mirror that only shows who we really are

today.

I can no longer feel my heartbeat.

In love and death we will never fade away.

«Your my beautiful disaster that won’t wash away.

You’re my perfect storm.»

These sticks and stones will never break these lovely bones of mine,

I will live and fight for you.

(Woah) It’s tearing me apart;

these dreams of

sun and disappearing boy.

Dear Princess- I warrior.

I said too much at the moment we both drown.

In lies the saddest sound.

In our lives we were trying, in the memories we had found as we slip back into

the ground.

These sticks and stones will never break these lovely bones of mine,

I will live and fight for you.

(Woah) It’s tearing me apart;

these dreams of

sun and disappearing boy.

Dear Princess- I warrior.

These sticks and stones will never break these lovely bones of mine,

I will live and fight for you.

(Woah) It’s tearing me apart;

these dreams of

sun and disappearing boy.

Dear Princess- I warrior.

Ik kuste de maan en liet het grijs van de jongens en meisjes in speelgoedland nooit los

stortte neer en brandde door het ijs toen de sneeuw begon te vervagen.

Op het moment dat we schaduwen waren totdat de doden tevoorschijn kwamen en voor me zongen: «Wat een mooie ramp opgewekt door de eenzamen en langzaam begraven...»

Deze stokken en stenen zullen deze mooie botten van mij nooit breken,

Ik zal voor je leven en vechten.

(Woah) Het scheurt me uit elkaar;

deze dromen van

zon en verdwijnende jongen.

Beste prinses, ik krijger.

Ik mis de regen." zei ze terwijl de kogels duidelijker naar buiten kwamen.

Het zijn tien heilige geesten en een kapotte spiegel die alleen laat zien wie we werkelijk zijn

vandaag.

Ik kan mijn hartslag niet meer voelen.

In liefde en dood zullen we nooit vervagen.

«Je bent mijn mooie ramp die niet wegspoelt.

Jij bent mijn perfecte storm.»

Deze stokken en stenen zullen deze mooie botten van mij nooit breken,

Ik zal voor je leven en vechten.

(Woah) Het scheurt me uit elkaar;

deze dromen van

zon en verdwijnende jongen.

Beste prinses, ik krijger.

Ik zei te veel op het moment dat we allebei verdrinken.

Daarin ligt het droevigste geluid.

In ons leven probeerden we, in de herinneringen die we hadden gevonden toen we teruggleden in

de grond.

Deze stokken en stenen zullen deze mooie botten van mij nooit breken,

Ik zal voor je leven en vechten.

(Woah) Het scheurt me uit elkaar;

deze dromen van

zon en verdwijnende jongen.

Beste prinses, ik krijger.

Deze stokken en stenen zullen deze mooie botten van mij nooit breken,

Ik zal voor je leven en vechten.

(Woah) Het scheurt me uit elkaar;

deze dromen van

zon en verdwijnende jongen.

Beste prinses, ik krijger.