Karabasan - Replikas

Bir gece baktım elime bir ışık konmuş

Çatlamış büyük kubbe, mihrap kanla dolmuş

Sönmemiş ateşi, her yanı sarmış.benimle yananlar benim

Sayılır

Elim, bir günah ağacı

Beli, hep koluma düşman

Yaşlar biriksin gözümde

Görmeyen göz dediğini benden ayırır

Ölüm, ölüm, güzel ölüm bir gün beni öper

Bilmeyenin ipliğini bilene bağlar

Gün gelir, bildiğimi bana sorarlar

Benimle kalanlar, benim sayılır

Op een nacht keek ik, er werd een licht in mijn hand geplaatst

Grote koepel gebarsten, altaar gevuld met bloed

Zijn onblusbare vuur is overal, ik ben degene die met mij brandt

Soort van

Mijn hand is een zondeboom

Zijn middel is altijd vijandig tegenover mijn arm

Laat de tranen zich opstapelen in mijn ogen

Het blinde oog scheidt wat het zegt van mij

Dood, dood, mooie dood kus me op een dag

Bindt de draad van de onwetende aan de kenner

Op een dag zullen ze me vragen wat ik weet

Degenen die bij mij blijven, tellen als de mijne