O Amor - Renato Braz, Bre, Toninho Ferragutti

Talvez quem sabe um dia

Por uma alameda do zoológico

Ela também chegará

Ela que também amava os animais

Entrará sorridente assim como está

Na foto sobre a mesa

Ela é tão bonita

Ela é tão bonita que na certa

Eles a ressuscitarão

O Século Trinta vencerá

O coração destroçado já

Pelas mesquinharias

Agora vamos alcançar

Tudo o que não podemos amar na vida

Com o estrelar das noites inumeráveis

Ressuscita-me

Ainda que mais não seja

Por que sou poeta

E ansiava o futuro

Ressuscita-me

Lutando contra as misérias

Do cotidiano

Ressuscita-me por isso

Ressuscita-me

Quero acabar de viver o que me cabe

Minha vida

Para que não mais existam

Amores servis

Ressuscita-me

Para que ninguém mais tenha

De sacrificar-se

Por uma casa, um buraco

Ressuscita-me

Para que a partir de hoje

A partir de hoje

A família se transforme

E o pai seja pelo menos o universo

E a mãe seja no mínimo a Terra

A Terra, a Terra

Misschien, wie weet, op een dag

Door een dierentuinbaan

zij zal ook aankomen

Zij die ook van dieren hield

Je komt lachend binnen zoals je bent

Op de foto op tafel

Zij is zo mooi

Ze is zo mooi dat zeker

Ze zullen haar doen herleven

De dertigste eeuw zal winnen

Het toch al gebroken hart

voor de kleintjes

Laten we nu bereiken

Alles waar we niet van kunnen houden in het leven

Met de ster van talloze nachten

doe mij herleven

Ook als dat niet meer is

Waarom ben ik een dichter?

En ik verlangde naar de toekomst

doe mij herleven

Strijd tegen armoede

van het dagelijks leven

wek me hiervoor op

doe mij herleven

Ik wil eindigen met te leven wat van mij is

Mijn leven

Zodat ze niet meer bestaan

slaafse liefdes

doe mij herleven

Zodat niemand anders het heeft

Van offeren

Voor een huis, een gat

doe mij herleven

Dus dat vanaf vandaag

Sinds vandaag

Het gezin is getransformeerd

En de vader is in ieder geval het universum

En de moeder is tenminste de aarde

De aarde, de aarde