Mountaintop - Relient K

I glued back together the broken pieces of a vase you found

Out back of some old abandoned church in a town I don’t remember the name

In the middle of Maine where you came to meet my family

And we raked blueberries into buckets, and I drove reckless in the rain

And it wasn’t the slightest bit romantic

I guess that’s what makes it so

I can’t say how much you mean to me

Up on a mountain top

Down by the dark blue sea

I can’t say how much you mean to me

Open my mouth to talk

But I can hardly speak

I can’t say

Sitting on a window, a bluebird on it, nothing in it

There’s a piece we never found but I think that’s what makes it perfect

And so to put it into words, I can’t put it into words

No, I can’t say how much you mean to me

Up on a mountain top

Down by the dark blue sea

I can’t say how much you mean to me

Open my mouth to talk

But I can hardly speak

I can’t say

There’s something in your eyes

A secret I must keep

I can’t say how much you mean to me

Like trying to describe

Impossibility

I can’t say

Some might say «euphoric»

No, there’s really no words for it

When a smile grows across your face

Like pieces of a broken vase

Everything falls into place

I can’t say

Up on a mountain top

Down by the dark blue sea

I can’t say how much you mean to me

Open my mouth to talk

But I can hardly speak

I can’t say

There’s something in your eyes

A secret I must keep

I can’t say how much you mean to me

Like trying to describe

Impossibility

I can’t say

Ik heb de gebroken stukken van een vaas die je hebt gevonden weer aan elkaar gelijmd

Achter een oude verlaten kerk in een stad waarvan ik de naam niet meer weet

In het midden van Maine, waar je kwam om mijn familie te ontmoeten

En we harkten bosbessen in emmers, en ik reed roekeloos in de regen

En het was niet het minste beetje romantisch

Ik denk dat dat het zo maakt

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Op een bergtop

Beneden bij de donkerblauwe zee

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Open mijn mond om te praten

Maar ik kan nauwelijks praten

ik kan het niet zeggen

Zittend op een raam, een sialia erop, niets erin

Er is een stuk dat we nooit hebben gevonden, maar ik denk dat het daarom perfect is

En om het onder woorden te brengen, ik kan het niet onder woorden brengen

Nee, ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Op een bergtop

Beneden bij de donkerblauwe zee

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Open mijn mond om te praten

Maar ik kan nauwelijks praten

ik kan het niet zeggen

Er zit iets in je ogen

Een geheim dat ik moet bewaren

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Zoals proberen te beschrijven

Onmogelijkheid

ik kan het niet zeggen

Sommigen zeggen misschien "euforisch"

Nee, er zijn echt geen woorden voor

Wanneer een glimlach over je gezicht groeit

Zoals stukjes van een gebroken vaas

Alles valt op zijn plek

ik kan het niet zeggen

Op een bergtop

Beneden bij de donkerblauwe zee

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Open mijn mond om te praten

Maar ik kan nauwelijks praten

ik kan het niet zeggen

Er zit iets in je ogen

Een geheim dat ik moet bewaren

Ik kan niet zeggen hoeveel je voor me betekent

Zoals proberen te beschrijven

Onmogelijkheid

ik kan het niet zeggen