Vanhan vaahteran laulu - Reijo Taipale

Linnut laulullaan meidät herätti

taivaanranta peittyi säteistä auringon

vierelläni ain sinut nähdä sain

kesäöin ja päivin sä olit luonani

Miksi aina kun onni hymyää se katoaa pois

toisten kohdalla unikuva tää kuin totta se ois

alla vaahteran sävel suruinen

yhä vielä kertoo kuka on rakkahin

Laulussani on sävel suruinen

ilo pois on mennyt kuin virtaliekit nuo

paljon odotin paljon kaipailin

joutui päivä iltaan ennen kuin huomasin

Lehti kuivannut piha vaahteran on tallella vain

muisto kauneimman ensirakkauden on luonani ain

alla vaahteran sävel suruinen

yhä vielä kertoo kuka on rakkahin

De vogels maakten ons wakker met hun gezang

de horizon was bedekt met de stralen van de zon

Ik kon je alleen naast me zien

zomeravonden en -dagen was je bij mij

Hoe komt het dat elke keer dat geluk lacht, het verdwijnt

voor anderen is het een droom alsof het echt is

onder de esdoornnoot verdrietig

vertelt nog steeds wie het meest geliefd is

Mijn lied heeft een droevige noot

de vreugde is verdwenen als de vlammen van elektriciteit

Ik heb veel gewacht, ik verlangde naar veel

het ging van dag naar nacht voordat ik het merkte

Het blad van de tuinesdoorn mag alleen worden bewaard

de herinnering aan de mooiste eerste liefde is altijd bij me

onder de esdoornnoot verdrietig

vertelt nog steeds wie het meest geliefd is