Snaps Not Claps - Red Light Green Light

With knapsacks and pre bit-rate.

Through lonely streets that we would skate.

We’re armed with only your mix tapes.

I know you said it yourself.

But that was way back in the day, before anyone got paid.

You hung on every

word I said.

I know you said it yourself.

So won’t you say it to my face.

The lies you made yourself believe and everyday

we slowly see.

It’s not me, It’s not me.

You know we’d rock this stage for free because it’s where we want to be.

We’re making music, it’s straight lovely.

I know you said it yourself.

But now every show’s routine.

The verse, chorus, it’s obscene.

We’re moving

t-shirts like disease.

I know you said it yourself.

So won’t you say it to my face.

The lies you made yourself believe and everyday

we slowly see.

It’s not me, It’s not me!

The streetlights go on forever and ever and our friendship has been torn and

severed.

I never thought it could and I never thought it would.

So won’t you say it to my face.

The lies you made yourself believe and everyday

we slowly see.

It’s not me, It’s not me.

So stumble home and stagger through the closing doors of a wasted youth.

It’s plain to see.

It’s not me.

Met rugzakken en pre-bitrate.

Door eenzame straten die we zouden skaten.

We zijn gewapend met alleen jouw mixtapes.

Ik weet dat je het zelf hebt gezegd.

Maar dat was lang geleden, voordat iemand werd betaald.

Je hing aan elke

woord dat ik zei.

Ik weet dat je het zelf hebt gezegd.

Dus wil je het niet in mijn gezicht zeggen.

De leugens die je jezelf liet geloven en elke dag

we langzaam zien.

Ik ben het niet, ik ben het niet.

Je weet dat we dit podium gratis zouden rocken omdat het is waar we willen zijn.

We maken muziek, het is gewoon heerlijk.

Ik weet dat je het zelf hebt gezegd.

Maar nu de routine van elke show.

Het couplet, het refrein, het is obsceen.

We gaan verhuizen

t-shirts zoals ziekte.

Ik weet dat je het zelf hebt gezegd.

Dus wil je het niet in mijn gezicht zeggen.

De leugens die je jezelf liet geloven en elke dag

we langzaam zien.

Ik ben het niet, ik ben het niet!

De straatverlichting gaat voor altijd en altijd aan en onze vriendschap is verscheurd en

afgesneden.

Ik had nooit gedacht dat het zou kunnen en ik had ook nooit gedacht dat het zou gebeuren.

Dus wil je het niet in mijn gezicht zeggen.

De leugens die je jezelf liet geloven en elke dag

we langzaam zien.

Ik ben het niet, ik ben het niet.

Dus strompel naar huis en wankel door de sluitende deuren van een verspilde jeugd.

Het is duidelijk te zien.

Ik ben het niet.