The Ballad of Elano DeLeon - Reckless Kelly

Elanito De Leon rides his bike four miles from home*

To work hard in the fields of his endeavor

Elanito’s momma sighed, Dios mio will provide

And let our humble home survive forever

The night is late, where can he be

It’s after dark she can barely see

The gatepost where he parks his bike

The hours they start seeming like forever

Now the weeks have come and gone

No Elano DeLeon

We can’t lose hope we pray for his survival

Still his momma’s mind is full

Of thinking the unthinkable

He is such a good boy

Dios mio

Elanito DeLeon

We feel so helpless and alone

What can we do it hurts so bad

We are all so very sad without you

Elanito’s momma sighed, Dios mio will provide

And let our humble home survive forever

Elanito De Leon fietst op 6,5 kilometer van huis*

Om hard te werken op het gebied van zijn streven

Elanito's moeder zuchtte, Dios mio zal zorgen

En laat ons nederige huis voor altijd overleven

Het is laat, waar kan hij zijn?

Het is in het donker dat ze nauwelijks kan zien

De poort waar hij zijn fiets parkeert

De uren die ze beginnen te lijken voor altijd

Nu zijn de weken voorbij

Nee Elano DeLeon

We kunnen de hoop niet verliezen, we bidden voor zijn overleving

Toch is de geest van zijn moeder vol

Van het ondenkbare denken

Hij is zo'n goede jongen

mijn God

Elanito De Leon

We voelen ons zo hulpeloos en alleen

Wat kunnen we doen dat het zo'n pijn doet?

We zijn allemaal zo verdrietig zonder jou

Elanito's moeder zuchtte, Dios mio zal zorgen

En laat ons nederige huis voor altijd overleven