Необыкновенные глаза - Рашид Бейбутов

Вот и арыки бегут, как живые,

Переливаясь, в журчании звеня.

Возле арыка я помню, впервые

Глянули эти глаза на меня.

В небе блещут звезды, звезды золотые.

Ярче звезд очей твоих краса.

Только у любимой могут быть такие

Необыкновенные глаза.

Где бы я ни был: в пустыне безбрежной,

В море, в горах с пастухом у огня —

Эти глаза неотрывно и нежно,

Мне помогая, глядят на меня.

В небе блещут звезды, звезды золотые.

Ярче звезд очей твоих краса.

Только у любимой могут быть такие

Необыкновенные глаза.

В небе блещут звезды, звезды золотые.

Ярче звезд очей твоих краса.

Только у любимой могут быть такие

Необыкновенные глаза.

Dus greppels lopen alsof ze leven,

Glinsterend, rinkelend in het geruis.

Bij het kanaal herinner ik me voor het eerst

Die ogen keken me aan.

Sterren schitteren aan de hemel, gouden sterren.

Helderder dan de sterren van je ogen is schoonheid.

Alleen een geliefde kan zoiets hebben

Buitengewone ogen.

Waar ik ook ben: in de grenzeloze woestijn,

In de zee, in de bergen met een herder bij het vuur -

Deze ogen zijn onafscheidelijk en teder,

Ze helpen me en kijken me aan.

Sterren schitteren aan de hemel, gouden sterren.

Helderder dan de sterren van je ogen is schoonheid.

Alleen een geliefde kan zoiets hebben

Buitengewone ogen.

Sterren schitteren aan de hemel, gouden sterren.

Helderder dan de sterren van je ogen is schoonheid.

Alleen een geliefde kan zoiets hebben

Buitengewone ogen.