Enklave - Rangleklods

In a dawning sun

I will lick my wounds

Slowly

I forget what I’ve become

In a fog of trust

I will lick my wounds

Slowly

I forget what I’ve become

Martha, you’ve been here before

Martha, you gave me your name

I don’t recall the when since the where is a given

Every night I’ve been here’s a smudged out mess

Martha, you say you’ve been good

If you draw a hand

I’ll know who to be

Mirror on the wall

You see the best in me

If you frame a cut

I’ll know how to bleed

Mirror on the wall

You see the best, the best in me

In a dawning sun

I will lick my wounds

Slowly

I forget what I’ve become

In a fog of trust

I will lick my wounds

Slowly

I forget what I’ve become

Childhood, I try to think back

Childhood, I can’t see a thing

(I can’t see a thing)

There’s something 'bout a bridge and a park and a sister

But the void’s too deep to fill

Martha, let’s talk about yours

If you draw a hand

I’ll know who to be

Mirror on the wall

You see the best in me

If you frame a cut

I’ll know how to bleed

Mirror on the wall

You see the best, the best in me

Whatever I’ve become, I don’t think you’ll find it

Whatever we are, let’s not talk about it

Whatever I’ve become, I don’t think you’ll find it

Whatever we are, let’s not talk about it

Whatever I’ve become, I don’t think you’ll find it

Whatever we are, let’s not talk about it

In een opkomende zon

Ik zal mijn wonden likken

Langzaam

Ik ben vergeten wat ik ben geworden

In een mist van vertrouwen

Ik zal mijn wonden likken

Langzaam

Ik ben vergeten wat ik ben geworden

Martha, je bent hier eerder geweest

Martha, je hebt me je naam gegeven

Ik herinner me de wanneer niet, want de waar is een gegeven

Elke avond dat ik hier ben, is het een uitgeveegde puinhoop

Martha, je zegt dat je goed bent geweest

Als je een hand trekt

Ik weet wie ik moet zijn

Spiegel aan de muur

Jij ziet het beste in mij

Als je een uitsnede inkadert

Ik weet hoe ik moet bloeden

Spiegel aan de muur

Jij ziet het beste, het beste in mij

In een opkomende zon

Ik zal mijn wonden likken

Langzaam

Ik ben vergeten wat ik ben geworden

In een mist van vertrouwen

Ik zal mijn wonden likken

Langzaam

Ik ben vergeten wat ik ben geworden

Jeugd, ik probeer terug te denken

Jeugd, ik kan niets zien

(Ik kan niets zien)

Er is iets met een brug en een park en een zus

Maar de leegte is te diep om te vullen

Martha, laten we het over de jouwe hebben

Als je een hand trekt

Ik weet wie ik moet zijn

Spiegel aan de muur

Jij ziet het beste in mij

Als je een uitsnede inkadert

Ik weet hoe ik moet bloeden

Spiegel aan de muur

Jij ziet het beste, het beste in mij

Wat ik ook ben geworden, ik denk niet dat je het zult vinden

Wat we ook zijn, laten we er niet over praten

Wat ik ook ben geworden, ik denk niet dat je het zult vinden

Wat we ook zijn, laten we er niet over praten

Wat ik ook ben geworden, ik denk niet dat je het zult vinden

Wat we ook zijn, laten we er niet over praten