Weit weg - Rammstein

Niemand kann das Bild beschreiben

Gegen seine Fensterscheibe

Hat er das Gesicht gepresst

Und hofft, dass sie das Licht anlässt

Ohne Kleid sah er sie nie

Die Herrin seiner Fantasie

Er nimmt die Gläser vom Gesicht

Singt zitternd eine Melodie

Der Raum wird sich mit Mondlicht füllen

Lässt sie fallen, alle Hüllen

Der Anblick ist ihm sehr gewogen

Spannt seine Fantasie zum Bogen

Der Atem stockt, das Herz schlägt wild

Malt seine Farben in ihr Bild

Steht er da am Fensterrand

Mit einer Sonne in der Hand

Ganz nah

So weit weg von hier

So nah

Weit, weit weg von dir

Ganz nah

So weit weg sind wir

So nah

Weit, weit weg von mir

Wieder ist es Mitternacht

Ich stehle uns das Licht der Sonne

Weil es immer dunkel ist

Wenn der Mond die Sterne küsst

Ganz nah

So nah

Ganz nah

So weit weg von dir

So nah

So weit weg sind wir

Niemand kan de foto beschrijven

Tegen zijn ruit

Knijpte hij in zijn gezicht?

En hoopt dat ze het licht aan laat

Hij zag haar nooit zonder jurk

De minnares van zijn verbeelding

Hij neemt de bril van zijn gezicht

Zingt een trillend deuntje

De kamer zal zich vullen met maanlicht

Laat ze vallen, alle schelpen

De aanblik is erg aardig voor hem

Trekt zijn verbeelding naar de boeg

Adem hapert, hart klopt wild

Schildert zijn kleuren in haar foto

Hij staat daar aan de rand van het raam

Met een zonnetje in de hand

Heel dichtbij

Zo ver van hier

Zo dichtbij

ver ver weg van jou

Heel dichtbij

We zijn zo ver weg

Zo dichtbij

ver ver weg van mij

Het is weer middernacht

Ik steel het licht van de zon van ons

Omdat het altijd donker is

Wanneer de maan de sterren kust

Heel dichtbij

Zo dichtbij

Heel dichtbij

zo ver weg van jou

Zo dichtbij

We zijn zo ver weg