Mausoleum - Rafferty

Come inside my mausoleum

Light a candle of the pathway to my casket room

Step on through rusty iron archways

Where a pigeon lays

it died without his lover

So strange and beautiful

How you gaze upon my bones

Mistake a tragedy

Since we’d missed eachother by centuries

They took my clothes and sent to a museum

All I am is dust, and a handlebar mustachio

They took my guns and horse and swords for history

But they kindly left a photograph of you and me

You dress so beautiful

On those cliffs that took your soul

But I reach for you as you drifted out to sea

Since we’d missed eachother by centuries

Your fine lips, I would kiss you again

So don’t be frightened by my skeleton

I’d kill to touch your soft bony hands

But I can’t, because this is my lover’s century

So strange and beautiful

How you gaze upon my bones

Before you leave me out to sea

I’ll visit your bones next century

Kom binnen in mijn mausoleum

Steek een kaars aan van het pad naar mijn kistkamer

Stap door roestige ijzeren bogen

Waar een duif ligt

het stierf zonder zijn geliefde

Zo vreemd en mooi

Hoe je naar mijn botten kijkt

Vergis je in een tragedie

Omdat we elkaar al eeuwenlang hadden gemist

Ze namen mijn kleren en stuurden ze naar een museum

Alles wat ik ben is stof en een snor op het stuur

Ze namen mijn geweren en paard en zwaarden mee voor geschiedenis

Maar ze waren zo vriendelijk om een ​​foto van jou en mij achter te laten

Je kleedt je zo mooi

Op die kliffen die je ziel namen

Maar ik reik naar je terwijl je naar zee dreef

Omdat we elkaar al eeuwenlang hadden gemist

Je fijne lippen, ik zou je weer kussen

Dus schrik niet van mijn skelet

Ik zou een moord doen om je zachte knokige handen aan te raken

Maar dat kan ik niet, want dit is de eeuw van mijn geliefde

Zo vreemd en mooi

Hoe je naar mijn botten kijkt

Voordat je me naar de zee laat gaan

Ik zal je botten volgende eeuw bezoeken