Старик и братья - Radio Tapok

Это история о том, как трое братьев

Очнулись связанными в тёмном подземелье

"Куда же мы попали? Вот проклятье!"

-

Их ожидало то ещё веселье!

Братья обсуждали, как оказаться на свободе,

Не заметив старика, что в углу лежал в лохмотьях

Старший прошептал: "Ну что ж, я нас вытащу отсюда -

Я припрятал в сапоге свой нож!"

Вдруг в углу раздался хрип... "Славно, братцы, говорите" -

Молвил им седой старик - "Вы меня с собой берите!

Я сижу здесь много лет, в замке каждый угол знаю,

Я отнюдь не их съестной обед!

Вот что скажу я тебе, милый друг:

Завтра ты будешь сидеть уже без рук

Они съедают добычу по частям,

Может быть, даже дадут чего-нибудь и нам!"

Только наступила ночь, братья, отперев оковы,

Наутёк пустились прочь, взяв и старика седого

"Так веди же нас скорей, укажи путь на свободу,

Помоги нам, старый дуралей!"

И завёл старик их в зал, тот, что полон был охраны,

Усмехнулся и сказал: "Что ж, прощаться знать пора нам!

Я сижу здесь много лет, в замке каждый угол знаю,

Я не их съестной обед, я лишь пищу охраняю!"

Вот что скажу я тебе, милый друг:

Завтра ты будешь сидеть уже без рук

Они съедают добычу по частям,

Может быть, даже дадут чего-нибудь и нам!"

Схватить братьев!

Бросить в воду!

В кипятке их ждёт свобода!

Хой!

Dit is het verhaal van hoe drie broers

Wakker geworden gebonden in een donkere kerker

'Waar zijn we terechtgekomen? Verdomme!'

-

Er wachtte hen meer plezier!

De broers bespraken hoe je vrij kunt zijn

De oude man niet opmerkend die aan flarden in de hoek lag

De ouderling fluisterde: "Nou, ik zal ons hier weghalen -

Ik heb mijn mes in mijn laars verstopt!"

Plots klonk er een piepende ademhaling in de hoek ... "Glorieus, broeders, spreek" -

Een grijsharige oude man zei tegen hen: "Neem me mee!

Ik zit hier al vele jaren, ik ken elke hoek van het kasteel,

Ik ben niet hun eetbare lunch!

Dit is wat ik je zal vertellen, beste vriend:

Morgen zit je zonder handen

Stukje bij beetje eten ze hun prooi op

Misschien geven ze ons zelfs iets!"

Alleen de nacht is gekomen, broeders, de boeien ontgrendeld,

Ze renden weg en namen de oude grijsharige man mee

"Dus leid ons snel, wijs de weg naar vrijheid,

Help ons, ouwe dwaas!"

En de oude man leidde hen naar de hal, die vol wachters was,

Hij grijnsde en zei: “Nou, het is tijd voor ons om afscheid te nemen om te weten!

Ik zit hier al vele jaren, ik ken elke hoek van het kasteel,

Ik ben niet hun eetbare maaltijd, ik bewaak alleen het eten!

Dit is wat ik je zal vertellen, beste vriend:

Morgen zit je zonder handen

Stukje bij beetje eten ze hun prooi op

Misschien geven ze ons zelfs iets!"

Grijp de broers!

Gooi in het water!

In kokend water wacht hen vrijheid!

Hoi!