Waiting - Radio Citizen

Noises!

noises run through the night, fliqering light, warnings.

Small feet, on a narrow street,

fully aware of it’s destination stumbles,

A ripical rumble, petrane endless movements, AND…

Look at the colors of the backround.

Some bigger and brighter than others,

Some move faster, more dangerously throught the night and repeat,

As if they were destend to do nothing else but,

yet so impatiently they do their sillier

routine, while hands of grasively wave goodbyes.

STOP!

And look at the lights, run through the night.

As i am thowing bricks of curses into the nights, i realise…

There’s nothing else but Me

This… overstimulated, hyper-activated, starving for attention.

This… trying to tell you, rub you,

feeled you, pushed you warned you, informed you.

You need me, and I you.

How else am i supposed to communicate?

«NO!

I’ll wait.»

Me?!

I’m just waiting, sitting, still trying to fight.

Whatever i was supposed to resist, i wrote it down several times,

But every time my eyes seemed so mistified

And i could not recognise the words i putted down

Cause i still have no idea why i’m sitting here waiting!

For the green light, to go?!

NO!

wait

I think waiting is one of the

biggest events i’ll regret that i intented

Waiting, waiting, waiting

As everything else runs through the

night, the lights, the colors, the noises,

Defeat, repeat, transforming,

becoming, moving, leaving, never waiting!

As i keep i’m throwing bricks of cursed tears into the night.

I realise i’m doing nothing else but waiting.

Geluiden!

geluiden lopen door de nacht, flikkerend licht, waarschuwingen.

Kleine voeten, in een smalle straat,

volledig bewust van zijn bestemming struikelt,

Een rijp gerommel, eindeloze bewegingen van petrane, EN...

Kijk naar de kleuren van de achtergrond.

Sommige groter en helderder dan andere,

Sommigen bewegen sneller, gevaarlijker door de nacht en herhalen,

Alsof ze voorbestemd zijn om niets anders te doen dan

maar toch zo ongeduldig doen ze hun gekkere

routine, terwijl handen van gracieus afscheid nemen.

STOP!

En kijk naar de lichten, ren door de nacht.

Terwijl ik stenen van vloeken in de nachten aan het gooien ben, realiseer ik me...

Er is niets anders dan ik

Dit... overprikkeld, hypergeactiveerd, hongerig naar aandacht.

Dit... proberen je te vertellen, je te wrijven,

voelde je, duwde je waarschuwde je, informeerde je.

Jij hebt mij nodig, en ik jou.

Hoe moet ik anders communiceren?

"NEE!

Ik zal wachten."

Mij?!

Ik wacht gewoon, zit en probeer nog steeds te vechten.

Wat ik ook moest weerstaan, ik heb het verschillende keren opgeschreven,

Maar elke keer dat mijn ogen zo wazig leken

En ik kon de woorden niet herkennen die ik had neergezet

Omdat ik nog steeds geen idee heb waarom ik hier zit te wachten!

Voor het groene licht, om te gaan?!

NEE!

wacht

Ik denk dat wachten een van de

grootste evenementen waar ik spijt van heb dat ik het van plan was

Wachten, wachten, wachten

Zoals al het andere door de . loopt

nacht, de lichten, de kleuren, de geluiden,

Versla, herhaal, transformeer,

worden, bewegen, vertrekken, nooit wachten!

Terwijl ik blijf gooi ik stenen van vervloekte tranen in de nacht.

Ik realiseer me dat ik niets anders doe dan wachten.