Time Before the Sun - Racer X

There is no sunrise

There has never been a rain

Only an emptiness

No time, No fear, No pain

No bodies crying out

No one has yet to pray

No light has shone on down

There has never been a day

No shadows spreading out

No moon and earth yet spin

Only an entitiy

A god who made nothing

Drowned in his loneliness

Being the only one

Living eternity

In a time before the sun

Form contrast or colors hue

Have yet to meet an eye

The endless pins of light

Not yet to greet the sky

No throughts of seven days

To create everything

A spirit roams the void

A god who rules nothing

Consuming infinite

No end, No beginning

Reins in his vacuous

Has no thoughts of me

Wrapped in his onlyness

Being the lonely one

Being the only thing

In a time before the sun

No tide yet leap onto

A never ending shore

No here after

No beginning, No before

A pitless nothingness

That reaches deep within

Soul serching void extends

Black velvet, Blank abyss

A spirit crying out

For someone to adore

A pounding emptiness

Wants and needs for more

Tired of his loneliness

Being the only one

He sees a coming

In a time before the sun

Er is geen zonsopgang

Het heeft nog nooit geregend

Alleen een leegte

Geen tijd, geen angst, geen pijn

Geen lichamen die het uitschreeuwen

Niemand moet nog bidden

Er is geen licht naar beneden geschenen

Er is nog nooit een dag geweest

Geen schaduwen die zich uitspreiden

Nog geen maan en aarde draaien

Alleen een entiteit

Een god die niets heeft gemaakt

Verdronken in zijn eenzaamheid

De enige zijn

Eeuwig leven

In een tijd voor de zon

Vormcontrast of kleurtint

Moet je nog zien

De eindeloze pinnen van licht

Nog niet om de hemel te begroeten

Geen doorlooptijden van zeven dagen

Alles maken

Een geest zwerft door de leegte

Een god die niets regeert

oneindig consumeren

Geen einde, geen begin

Teugels in zijn leegte

Heeft geen gedachten aan mij

Verpakt in zijn enige zijn

De eenzame zijn

Het enige zijn

In een tijd voor de zon

Nog geen tij spring op

Een nooit eindigende kust

Nee hier na

Geen begin, geen eerder

Een meedogenloos niets

Dat reikt tot diep van binnen

Zieldienstleegte breidt zich uit

Zwart fluweel, lege afgrond

Een geest die het uitschreeuwt

Voor iemand om van te houden

Een beukende leegte

Wensen en behoeften voor meer

Moe van zijn eenzaamheid

De enige zijn

Hij ziet een komst

In een tijd voor de zon