Cambodia - Pulsedriver, FSDW

Well he was Thailand based

She was an airforce wife

He used to fly weekends

It was the easy life

But then it turned around

And he began to change

She didn't wonder then

She didn't think it strange

But then he got a call

He had to leave that night

He couldn't say too much

But it would be alright

He didn't need to pack

They'd meet the next night

He had a job to do

Flying to Cambodia

And as the nights passed by

She tried to trace the past

The way he used to look

The way he used to laugh

I guess she'll never know

What got inside his soul

She couldn't make it out

Just couldn't take it all

He had the saddest eyes

The girl had ever seen

He used to cry some nights

As though he lived a dream

And as she held him close

He used to search her face

As though she knew the truth

Lost inside Cambodia

But then a call came through

They said he'd soon be home

She had to pack a case

And they would make a rendez-vous

But now a year has passed

And not a single word

And all the love she knew

Has disappeared out in the haze

(Cambodia, don't cry now, no tears now)

And now the years have passed

With not a single word

But there is only one thing left

I know for sure

She won't see his face again

Nou, hij was gevestigd in Thailand?

Ze was een luchtmachtvrouw

Hij vloog in het weekend

Het was het gemakkelijke leven

Maar toen keerde het

En hij begon te veranderen

Ze vroeg zich toen niet af

Ze vond het niet vreemd

Maar toen kreeg hij een telefoontje

Hij moest die nacht vertrekken

Hij kon niet te veel zeggen

Maar het zou goed komen

Hij hoefde niet in te pakken

Ze zouden elkaar de volgende nacht ontmoeten

Hij had een klus te klaren

Vliegen naar Cambodja

En terwijl de nachten voorbij gingen

Ze probeerde het verleden te traceren

Zoals hij er vroeger uitzag

De manier waarop hij lachte

Ik denk dat ze het nooit zal weten

Wat ging er in zijn ziel?

Ze kon er niet uitkomen

Kon het gewoon niet allemaal aan

Hij had de droevigste ogen

Het meisje ooit had gezien

Hij huilde soms nachten

Alsof hij een droom leefde

En terwijl ze hem dicht tegen zich aan hield

Hij zocht haar gezicht

Alsof ze de waarheid kent

Verdwaald in Cambodja

Maar toen kwam er een telefoontje

Ze zeiden dat hij snel thuis zou zijn

Ze moest een koffer inpakken

En ze zouden een rendez-vous maken

Maar nu is er een jaar voorbij

En geen enkel woord

En alle liefde die ze kende

Is in de waas verdwenen

(Cambodja, nu niet huilen, nu geen tranen)

En nu zijn de jaren verstreken

Met geen enkel woord

Maar er is nog maar één ding over

Ik weet het zeker

Ze zal zijn gezicht niet meer zien