Light Deprivation - Pulcher Femina

I lie in the shadows of an endless night

everyone is gone and forever is too long

Isolated onside, leave me here in silence

Running to your side, I hold your skin close to mine

I close my eyes again, I do not want to see

The dark inside of me is called light deprivation

I whisper suicide with tears inside this words

I am not separate from you

you had to take me home

fade into darkness, I stand against the storm

I’ll find my own faith in this earth

And never let it go

You’ve pushed me to limits, who want to leave once more

maybe it’s too late growing in a perfect place

jaded by the truth, the darkness sets in once more

light falls to the unseen, where nothing’s everything

dancing and swaying, will you heal me in this place?

I hold on to one last hope

The truth that we both know

Ik lig in de schaduw van een eindeloze nacht

iedereen is weg en voor altijd is te lang

Geïsoleerd aan de andere kant, laat me hier in stilte achter

Ik ren naar je toe, ik houd je huid dicht bij de mijne

Ik sluit mijn ogen weer, ik wil het niet zien

De donkere binnenkant van mij wordt lichte deprivatie genoemd

Ik fluister zelfmoord met tranen in deze woorden

Ik ben niet gescheiden van jou

je moest me naar huis brengen

verdwijnen in de duisternis, ik sta tegen de storm

Ik zal mijn eigen geloof vinden in deze aarde

En laat het nooit los

Je hebt me tot het uiterste gedreven, die nog een keer willen vertrekken

misschien is het te laat om op een perfecte plek te groeien

afgemat door de waarheid, valt de duisternis opnieuw in

licht valt op het onzichtbare, waar niets alles is

dansend en zwaaiend, wil je me genezen op deze plek?

Ik houd vast aan een laatste hoop

De waarheid die we allebei kennen