Zig Zag - Public Memory

This mother’s den is running opened

Where I get judgement from a laughing shill

This author’s pen is breaking upwards

No way to play it like I don’t want you

The situation calls for earnest

But I imagine it’d be complex

In little time when I fault patience

From the corners where you don’t expect

Throw it away in the night I forfeit fate

Then let him promise that he may as well have it

You’ll get the nation to come back out

The kind of shame I’m taught to bear

Het hol van deze moeder loopt open

Waar ik een oordeel krijg van een lachende shill

De pen van deze auteur gaat omhoog

Geen manier om het te spelen alsof ik je niet wil

De situatie vraagt ​​om ernst

Maar ik kan me voorstellen dat het ingewikkeld is

In korte tijd als ik geduld heb

Uit de hoeken waar je het niet verwacht

Gooi het weg in de nacht dat ik het lot verbeur

Laat hem dan beloven dat hij het net zo goed mag hebben

Je zorgt ervoor dat de natie terugkomt

Het soort schaamte dat ik heb geleerd te verdragen