Вода ледяная - PTASHKIN

Я видел море внутри твоих зениц.

Волны разбивались в скалы твоих губ.

Я был сброшен из края твоих ресниц.

Любил тебя, но не настолько.

Не настолько глуп.

Промокли чувства твоих обещаний.

Захлеснулась любовь, медленно наверх всплывая.

Я устал от недопониманий.

Хотел войти в море, но вода ледяная.

Припев: х2

Вода ледяная, вернись на берег.

Девочка тонет от своих истерик.

Коленки подгибаются, сжимается грудь.

Она умела плавать, но хотела утонуть.

Второй Куплет: PTASHKIN

Найду наши чувства на дне твоих синих глаз.

Мне не хватает воздуха выбраться наружу.

Я нырял уже сотни раз.

И что я там обнаружу?

Промок, где пусто, от твоих не касаний.

Трогай руками, медленно тот ток пуская.

Я устал от недопониманий.

Хотел войти в море, но вода ледяная.

Припев: х2

Вода ледяная, вернись на берег.

Девочка тонет от своих истерик.

Коленки подгибаются, сжимается грудь.

Она умела плавать, но хотела утонуть.

Третий Куплет: PTASHKIN

Нежная, самодовольная девочка.

Мокрая в стелечку.

Мечтает о море, где люди не тонут.

Бред под бутылочку.

Никогда не хотел отдавать тебя морю, мне больно будет.

С соленой водой, жить с мечтой.

Где не мой поцелуй Белоснежку разбудит.

Как понимать раны от пара.

Если из крана вода ледяная.

Знаю градус постели твоей.

Но не знаю, когда засыпаешь.

Напомни, родная.

О чем ты мечтаешь.

Но вода ледяная.

И ты глаза закрываешь.

Припев: х2

Вода ледяная, вернись на берег.

Девочка тонет от своих истерик.

Коленки подгибаются, сжимается грудь.

Она умела плавать, но хотела утонуть.

Ik zag de zee in je ogen.

De golven sloegen tegen de rotsen van je lippen.

Ik werd gegooid vanaf de rand van je wimpers.

Ik hield van je, maar niet zo veel.

Niet zo dom.

Natte gevoelens van je beloften.

Liefde overstroomde, langzaam opstijgend.

Ik ben de misverstanden beu.

Ik wilde de zee in, maar het water is ijskoud.

Koor: x2

Het water is ijskoud, kom terug naar de kust.

Het meisje verdrinkt van haar driftbuien.

De knieën zijn gebogen, de borst is samengedrukt.

Ze kon zwemmen, maar ze wilde verdrinken.

Tweede vers: PTASHKIN

Ik zal onze gevoelens vinden op de bodem van je blauwe ogen.

Ik heb niet genoeg lucht om eruit te komen.

Ik heb al honderden keren gedoken.

En wat vind ik daar?

Nat, waar het leeg is, van je non-touch.

Raak aan met je handen, langzaam die stroom op gang brengend.

Ik ben de misverstanden beu.

Ik wilde de zee in, maar het water is ijskoud.

Koor: x2

Het water is ijskoud, kom terug naar de kust.

Het meisje verdrinkt van haar driftbuien.

De knieën zijn gebogen, de borst is samengedrukt.

Ze kon zwemmen, maar ze wilde verdrinken.

Derde vers: PTASHKIN

Zachtaardig, zelfvoldaan meisje.

Nat in de binnenzool.

Dromen van de zee, waar mensen niet verdrinken.

Brad onder de fles.

Ik heb je nooit aan de zee willen geven, het zal me pijn doen.

Met zout water, leef met een droom.

Waar niet zal mijn kus Sneeuwwitje wakker maken.

Hoe stoomwonden te begrijpen.

Als het water uit de kraan ijskoud is.

Ik ken de graad van je bed.

Maar ik weet niet wanneer je in slaap valt.

Herinner me eraan, schat.

Waar droom jij over.

Maar het water is ijskoud.

En je sluit je ogen.

Koor: x2

Het water is ijskoud, kom terug naar de kust.

Het meisje verdrinkt van haar driftbuien.

De knieën zijn gebogen, de borst is samengedrukt.

Ze kon zwemmen, maar ze wilde verdrinken.