Life Depraved - Prostitute Disfigurement

I can look you straight in the eyes

Feeding on your hate and despise

My work here is done

Your suffering has begun, now it is my time to die

Sentenced to death for raping and killing

Your beloved children, so young and unwilling

I will gladly depart, with your hate in my heart

Their death to me was truly fulfilling

Feeling stronger than ever, on into the never

Your death penalty is liberation to me

Remember my acts with great demise

Keep the legacy of my depravity alive

The screams of terror, the scenes of horror

In your nightmares and thoughts I shall arise

Deprived of sanctuary

No room for love and for pity

Completely indulged in hate

My execution awaits

My pleasures derive from atrocities

Compelled to act out my fantasies

Children suffering, helplessly bleeding

The fear in their eyes is like a drug to me

Slashed their faces beyond recognition

Battered their bodies into submission

Raped in their own blood, left there to rot

The ultimate gratification

Now I am the object of torture

You seek the fear in my eyes

But all the masochist in me

Can simply do it smile

In a comfortable seat in which I die

With a grin on my face I’m ready to fry

Ik kan je recht in de ogen kijken

Voeden met je haat en verachting

Mijn werk hier is klaar

Je lijden is begonnen, nu is het mijn tijd om te sterven

Ter dood veroordeeld voor verkrachting en moord

Je geliefde kinderen, zo jong en onwillig

Ik zal graag vertrekken, met je haat in mijn hart

Hun dood voor mij was echt bevredigend

Je sterker dan ooit voelen, op naar het nooit

Uw doodstraf is bevrijding voor mij

Denk aan mijn daden met groot overlijden

Houd de erfenis van mijn verdorvenheid levend

Het geschreeuw van terreur, de scènes van horror

In je nachtmerries en gedachten zal ik opstaan

Beroofd van heiligdom

Geen ruimte voor liefde en medelijden

Volledig toegegeven aan haat

Mijn uitvoering wacht op

Mijn plezier komt voort uit wreedheden

Gedwongen om mijn fantasieën uit te voeren

Kinderen die lijden, hulpeloos bloeden

De angst in hun ogen is als een medicijn voor mij

Hun gezichten onherkenbaar opengesneden

Hun lichamen gehavend tot onderwerping

Verkracht in hun eigen bloed, daar achtergelaten om te rotten

De ultieme voldoening

Nu ben ik het voorwerp van marteling

Je zoekt de angst in mijn ogen

Maar alle masochisten in mij

Kan het gewoon doen met een glimlach

In een comfortabele stoel waarin ik sterf

Met een grijns op mijn gezicht ben ik klaar om te bakken