Private Sorrow - Pretty Things

Heaven’s rain falls upon

Faces of the children who look skyward

Twisting metal through the air

Scars and screams so you might know his fury

See shells whistle

Let your mind drift away

See shells whistle

Let yourself hide away

Men walking tall, looking so small

Green trees of life disappearing

Mouthing the sounds, face clowning the frowns

Black the lips of command

Torn in the heart, you’re playing the part

Courage, it is so demanding

Loud brass in bands, marching through lands

Life snatching hand is near

Heaven’s army falls upon

The skirts of Mother Earth and then flies skywards

Twisting wings through the air

Lift the souls so you might know his fury

See shells whistle

Let your mind drift away

See shells whistle

Let yourself hide away

Dressed in white silk of rain, you marry the pain

As you kneel in a church of bright steel

A new morning arrives, you share the same skies

Umbrella ring a land full of peace

As the memory fades on the edge of a blade

You’ll return you 're sure that you will

From the frame in your hand, a smile expands

Hangs from a thread of glass tears

De regen van de hemel valt op

Gezichten van de kinderen die naar de hemel kijken

Metaal door de lucht draaien

Littekens en geschreeuw, zodat je zijn woede misschien kent

Zie schelpen fluiten

Laat je gedachten afdwalen

Zie schelpen fluiten

Laat je verstoppen

Mannen die lang lopen, zien er zo klein uit

Groene levensbomen verdwijnen

Mond houden van de geluiden, gezicht clownesk de fronsen

Zwart de lippen van het commando

Verscheurd in het hart, jij speelt de rol

Moed, het is zo veeleisend

Luid koper in bands, marcherend door landen

Levensgrijpende hand is nabij

Het leger van de hemel valt aan

De rokken van Moeder Aarde en vliegt dan hemelwaarts

Vleugels door de lucht draaien

Til de zielen op zodat je zijn woede zou kennen

Zie schelpen fluiten

Laat je gedachten afdwalen

Zie schelpen fluiten

Laat je verstoppen

Gekleed in witte zijde van regen trouw je met de pijn

Terwijl je knielt in een kerk van helder staal

Een nieuwe ochtend breekt aan, je deelt dezelfde lucht

Paraplu ring een land vol vrede

Naarmate de herinnering vervaagt aan de rand van een mes

U keert terug, u weet zeker dat u dat zult doen

Vanuit het kader in je hand verschijnt een glimlach

Hangt aan een draad van glazen tranen