Speed of Time - Presto Ballet

Like an army, lead by second hands

The arms are spinning faster now, I’m a bitter angry man

All the days are numbered, they go flying by

No way that I can stop this train, no hope to even try

It’s all moving faster, never to be

It’s all ever after, it’s all destiny

Lines upon my face I see grow longer day by day

A slave to unseen masters, what a wicked game to play

Diggin' up the pieces of a broken checkered past

Torn and tattered memories of thing that never last

It’s all moving faster, never to be

It’s all ever after, it’s all destiny

My world won’t stop turning but I’m standing still

Waiting for nothing, no time to left kill

Dreams cost too much and sleep wastes my time

It’s never enough for the peace I can’t find

Tears I’m crying I’ve left to find

If I go nowhere I cross over the dotted line

I cross into the twilight in a calm wide open sea

To drown my sorrows on the rocks and tranquillity

The days of former glory, in the days when we were kings

Only in the memory, can we begin to dream

It’s all moving faster, never to be

It’s all ever after, it’s all destiny

Als een leger, geleid door tweede handen

De armen draaien nu sneller, ik ben een bittere boze man

Alle dagen zijn geteld, ze vliegen voorbij

Ik kan deze trein op geen enkele manier stoppen, ik hoop het niet eens te proberen

Het gaat allemaal sneller, nooit meer

Het is allemaal ooit daarna, het is allemaal het lot

Lijnen op mijn gezicht zie ik met de dag langer worden

Een slaaf van onzichtbare meesters, wat een slechte game om te spelen

Graaf de stukjes van een gebroken geruit verleden op

Verscheurde en gescheurde herinneringen aan dingen die nooit blijvend zijn

Het gaat allemaal sneller, nooit meer

Het is allemaal ooit daarna, het is allemaal het lot

Mijn wereld zal niet stoppen met draaien, maar ik sta stil

Wachten op niets, geen tijd om links te doden

Dromen kosten te veel en slapen verspilt mijn tijd

Het is nooit genoeg voor de vrede die ik niet kan vinden

Tranen die ik huil die ik heb achtergelaten om te vinden

Als ik nergens heen ga, ga ik over de stippellijn

Ik steek de schemering over in een kalme wijd open zee

Om mijn verdriet op de rotsen en rust te verdrinken

De dagen van vroegere glorie, in de dagen dat we koningen waren

Alleen in de herinnering kunnen we beginnen te dromen

Het gaat allemaal sneller, nooit meer

Het is allemaal ooit daarna, het is allemaal het lot