Крик Солнца - Pray The Martyr

Разбитыми руками

Хватаюсь за края

Обрыва всех надежд…

Скажи мне, кто я…

Бегу по краю сферы,

Шепот сорвав на крик.

Кто скажет мне, где выход,

Освобождения миг?

Крик солнца за спиной…

Тень передо мной…

Спиною ощущаю

Цвет жара от огня.

Я чувствую, я знаю —

Огонь сожрет меня.

Шепот войны оглушит.

Голод войны убъет.

Крик солнца душит мой

К свободе полет.

Успел лишь крикнуть «Нет войне!»

Пара секунд — лицом к стене

Последний гвоздь в ладонь судьбе

Ты мертв по чьей-то воле…

Пламя не греет,

Огонь съедает жизни

Время.

Не верю,

Что кто-то просто так

Решил, что я лишний,

И в небе солнце так

Кричало, рыдало,

Увидев мою смерть.

Крик солнца ослепил тебя

Своим огнем.

Не спас других, не спас себя…

Узнал, что почем…

Met gebroken handen

Ik pak de randen

Het einde van alle hoop...

Vertel me wie ik ben...

Ik ren langs de rand van de bol,

Het gefluister breken in een schreeuw.

Wie zal mij vertellen waar de uitgang is?

Bevrijdingsmoment?

De kreet van de zon achter...

Schaduw voor me...

Ik voel het op mijn rug

De kleur van warmte van vuur.

Ik voel, ik weet -

Het vuur zal me verteren.

Het gefluister van de oorlog zal doven.

De honger naar oorlog zal doden.

De kreet van de zon verstikt mijn

Vlucht naar vrijheid.

Ik slaagde er alleen in om "Nee tegen oorlog!" te roepen.

Een paar seconden - naar de muur gericht

De laatste nagel in de palm van het lot

Je bent dood door de wil van iemand anders...

De vlam wordt niet warm

Vuur vreet het leven

Tijd.

Ik geloof niet,

Dat iemand gewoon

Besloten dat ik overbodig was,

En de zon staat aan de hemel

Schreeuwde, snikte,

Mijn dood zien.

De kreet van de zon verblindde je

Met jouw vuur.

Redde anderen niet, redde mezelf niet...

Erachter gekomen wat...