TYÖTÖN KUMMITUS - Popeda

Mä kerran horjuin kotiin, oli myöhäinen ilta

Öljylamppuun tulen tuhersin

Takka lämmön antoi, paloi piipussa kilta

Kai keinutuoliin hetkeks torkahdin

Koska siitä säpsähtäen

Mä ylös ponkaisin

Ja omituista kummajaista silmiin tuijotin

Tää istui ihan hiljaa, ja katsoi takaisin

Mun mieleeni toi ujon kamelin

Hiljaisuutta kesti kai minuutin kaksi

Mä henkäisin ja piinan katkaisin

Mut mönkiäinen muuttui vain pelokkaammaksi

Kun henkilöllisyyttään kysäisin

Yhtäkkii laulamalla

Tää alkoi kertoa

Kammottavaa tarinaa, jol ei oo vertoa

Edessäni itki työtön kummitus

Ei yhdellekään ollut kauhistus

En enää keltään saa niskavilloja nousemaan

On haamuilu jähmeää

Ei tunnu miltään

Jos yhdyn mä ulvomaan

On holveissa tympeää

Aikuiset ei usko

Muuhun kuin mammonaan

Lapset vetää kamaa

Tai palvoo saatanaa

Kaupungeissa valot palaa, paukkuu, rämisee

Ja yötä päivää auki on TV

Ik wiegde ooit naar huis, het was laat in de nacht

De vuurlamp is duizend

De open haard zorgde voor warmte, verbrand in het vat van het gilde

Ik denk dat ik even een dutje heb gedaan in de schommelstoel

Vanwege de flikkering

ik duwde omhoog

En ik staarde in de ogen van vreemde freaks

Deze zat rustig terug te kijken

Ik moest denken aan een nieuwe kameel

Ik dacht dat de stilte twee minuten duurde

Ik ademde en kwelde

Maar de quadrupel werd alleen maar angstaanjagender

Toen ik om zijn identiteit vroeg

Plots zingend

Dat is wat hij begon te zeggen

Een griezelig verhaal dat niet te vergelijken is

Een werkloze geest huilde in mijn bijzijn

Er was voor niemand horror

Ik zal niet langer mijn nekwol laten rijzen

Er is een geest solide

Lijkt nergens op

Als ik akkoord ga met huilen

Het is saai in de kluizen

Volwassenen geloven niet

Anders dan mammon

Kinderen trekken spullen

Of aanbid Satan

In de steden branden de lichten, bonzen, rammelen

En dag en nacht is er een tv