MUSTAA - Popeda

Nään oven punaisen, se liian kirkas on.

Vain mustaa haluan, väri muu on mahdoton.

Vaikka tytöt kulkevat nyt kesäpuvuissaan,

pois käännän pääni, en voi jäädä katsomaan.

Nään vain nuo mustat autot, kuin ne tässä ois'.

Ne veivät kukkaset ja rakkaimpani pois.

Ja kansa vilkaisee vain kesken kiireiden,

joku syntyy, kuolee juttu jokapäiväinen.

Kun katson sisimpääni, näen mustaa vain.

Ja oven mustaksi nyt maalaan huoneessain.

Sitten ehkä kestän kaiken hiukan helpommin,

koko maailmani kun on mustaa kuitenkin.

Ei aallot vihreät nyt liity sinisiin.

En pysty tajuamaan sulle käyneen niin.

Jos katson länteen kauas jälkeen auringon,

näen hymys' ehkä ennen kuin taas aamu on.

Ik zie de deur rood, het is te licht.

Ik wil gewoon zwart, de rest van de kleur is onmogelijk.

Hoewel de meisjes nu hun zomerkostuums dragen,

uit Ik draai mijn hoofd, ik kan niet blijven kijken.

Ik zie die zwarte auto's gewoon alsof ze hier zijn.

Ze namen de bloemen en mijn dierbaren mee.

En de mensen kijken alleen in het midden van haast,

iemand wordt geboren, sterft elke dag.

Als ik naar mijn diepste wezen kijk, zie ik alleen zwart.

En nu schilder ik de deur zwart in mijn kamer.

Dan doe ik het misschien allemaal wat rustiger aan,

mijn hele wereld als het zwart is.

Geen golven van groen worden nu geassocieerd met blauw.

Ik kan je niet vertellen dat dat is gebeurd.

Als ik naar het westen kijk, ver achter de zon aan,

Ik zie een glimlach 'misschien voordat het weer ochtend is.