Children of The Dark - POORSTACY

Children of the dark

The broken-hearted and forbidden

Our shadows are the only ones that listen

And today, I cut myself for your attention

Through the night, we’ll walk a mile screaming

She’s sharp like a needle

She pokes right into my veins

(Into my veins, into my veins, into my veins)

And I don’t know how much I can take

She’s sharp like a needle

She pokes right into my veins

(Into my veins, into my veins, into my veins)

And I don’t know how much I can take

Don’t know how much I can take

Don’t know how much I can take

Don’t know how much I can take

Don’t know how much I can

Crawling through the cracks, my fingernails ar painted black

Load up on guns and kill your friends, we’r living young and dying fast

Close the door before you leave and make sure never to come back

Blood is dripping down the walls, there’s bodies piling up in stacks

And the worst thing of it all is that I chuckled and I laughed, screaming

Kinderen van het donker

De gebrokenen van hart en verboden

Onze schaduwen zijn de enigen die luisteren

En vandaag sneed ik mezelf voor je aandacht

Door de nacht, lopen we een mijl schreeuwend

Ze is zo scherp als een naald

Ze prikt recht in mijn aderen

(In mijn aderen, in mijn aderen, in mijn aderen)

En ik weet niet hoeveel ik aan kan

Ze is zo scherp als een naald

Ze prikt recht in mijn aderen

(In mijn aderen, in mijn aderen, in mijn aderen)

En ik weet niet hoeveel ik aan kan

Weet niet hoeveel ik kan hebben

Weet niet hoeveel ik kan hebben

Weet niet hoeveel ik kan hebben

Weet niet hoeveel ik kan

Kruipend door de kieren, mijn vingernagels zijn zwart gelakt

Laad wapens op en vermoord je vrienden, we leven jong en sterven snel

Sluit de deur voordat je weggaat en kom nooit meer terug

Het bloed druipt van de muren, de lijken stapelen zich op in stapels

En het ergste van alles is dat ik grinnikte en ik lachte, schreeuwde