The Bellhop - Pomegranates

I like to drive fast in my car

But I know I won’t get too far

Before I see the setting sun

And stop my car and start to run

Towards the curved edge of the earth

That separates the sky from dirt

In a meadow under stars

I realize how small we really are

Since I am born of modern man

I find it hard to take a stand

For the laws of gravity

That demonstrate you’re just like me

Everyone I’ve ever met

Is so in love with wet cement

And hands and feet pressed into it

Of all the people they will never know

Our skin will rot and decompose

And we will become one of those

Where all the worms have made their homes

But all our names will be in stone.

«Oh no!»

Though I am afraid

I will be alone for a while

And yes I am afraid

That I will be alone for a while

Ik rijd graag snel in mijn auto

Maar ik weet dat ik niet te ver zal komen

Voordat ik de ondergaande zon zie

En stop mijn auto en begin te rennen

Naar de gebogen rand van de aarde

Dat scheidt de lucht van vuil

In een weiland onder de sterren

Ik realiseer me hoe klein we werkelijk zijn

Omdat ik geboren ben uit de moderne mens

Ik vind het moeilijk om een ​​standpunt in te nemen

Voor de wetten van de zwaartekracht

Dat laat zien dat je net als ik bent

Iedereen die ik ooit heb ontmoet

Is zo verliefd op nat cement

En handen en voeten erin gedrukt

Van alle mensen die ze nooit zullen kennen

Onze huid zal rotten en ontbinden

En wij zullen een van die worden

Waar alle wormen hun huizen hebben gemaakt

Maar al onze namen zullen in steen gebeiteld worden.

"Oh nee!"

Hoewel ik bang ben

Ik zal een tijdje alleen zijn

En ja, ik ben bang

Dat ik een tijdje alleen zal zijn