Elegie - Polarkreis 18

Journey into the uncertain

Future high

Above the sky

Everything’s behind a curtain

Wovenclouds

Needled light

No one’s here to save me

And nothing that will keep me

Floating through the eternal day

Facing all the facts sweep the

Anger in the hope away

Don’t know where I came from

Don’t know where I belong

Left alone in this infinity

Oh this beloved

Child up above

Will see the ground again

No one’s been to these places

No one’s here

Or will be

Only darkness embraces

Me I steer

Into the

Everlasting I am gone

I’m gone

WELT, SO FERN IN SOLCH FINSTERER STUND

IST ALL MEIN FLEH’N UND KLAGEN VERSTUMMT

NUN DA DIE NACHT MICH ZIEHT HINFORT

Reis naar het onzekere

Toekomstige high

Boven de hemel

Alles zit achter een gordijn

Geweven wolken

Naaldlicht

Niemand is hier om me te redden

En niets dat me zal houden

Zwevend door de eeuwige dag

Als je alle feiten onder ogen ziet, veeg je de

Woede in de hoop weg

Weet niet waar ik vandaan kom

Weet niet waar ik thuishoor

Alleen gelaten in deze oneindigheid

Oh deze geliefde

Kind hoger boven

Zal de grond weer zien

Niemand is op deze plaatsen geweest

Er is niemand

Of zal zijn

Alleen duisternis omarmt

Ik ik stuur

In de

Eeuwig ben ik weg

Ik ben weg

WELT, SO FERN IN SOLCH FINSTERER STUND

IST ALL MEIN FLEH'N UND KLAGEN VERSTUMMT

NUN DA DIE NACHT MICH ZIEHT HINFORT