Saw a Satellite - Planet P Project, Tony Carey

When I was a kid in 1957

I stood out with my father 'neath the california sky

He said 'look what they did', pointed to the heavens

'Wait just a moment, see the future go by'

He said 'there goes the last chance to hide —

Don’t leave your lights on

Let every man stand and decide

Whose side he’ll be on'

And I saw a satellite

Watched it fly by

Saw everything change tonight

From a hundred miles high

I went off to school, along with the others

To learn how to think the american way

They shot down the man, shot down his brother

And good doctor king he met jimmy earl ray

There go the last alibis

Gone on the breeze

Gone with the comfortable lies

We loved to believe

And I saw a satellite

I watched it fly by

Saw everything change tonight

From a hundred miles high

And the lights in the sky

To my ten-year-old eyes

Were like whispers, smoke, maybe dreams

Nikita pounded with his shoe

Saying 'we'll bury you'

And the whispers all rose into screams

And the ratings went over the moon

On the day Laika died

But my mother just stayed in her room

All morning and she cried

And I saw a satellite…

Toen ik een kind was in 1957

Ik viel op met mijn vader 'neath the california sky'

Hij zei 'kijk wat ze deden', wees naar de hemel

'Wacht even, zie de toekomst voorbijgaan'

Hij zei 'daar gaat de laatste kans om je te verstoppen...

Laat je lichten niet aan

Laat iedereen staan ​​en beslissen

Aan wiens kant hij zal staan

En ik zag een satelliet

Zag het voorbij vliegen

Zag alles veranderen vanavond

Van honderd mijl hoog

Ik ging naar school, samen met de anderen

Om te leren hoe je op de Amerikaanse manier kunt denken

Ze schoten de man neer, schoten zijn broer neer

En goede dokter koning hij ontmoette Jimmy Earl Ray

Daar gaan de laatste alibi's

Gedaan met de wind

Weg met de comfortabele leugens

We geloofden graag

En ik zag een satelliet

Ik zag het voorbij vliegen

Zag alles veranderen vanavond

Van honderd mijl hoog

En de lichten in de lucht

Naar mijn tienjarige ogen

Waren als gefluister, rook, misschien dromen

Nikita sloeg met zijn schoen

Zeggen 'we zullen je begraven'

En het gefluister ging allemaal over in geschreeuw

En de kijkcijfers gingen als een speer

Op de dag dat Laika stierf

Maar mijn moeder bleef gewoon in haar kamer

De hele ochtend en ze huilde

En ik zag een satelliet...