Гнездо - Пионерлагерь Пыльная Радуга

Мой шкаф гостиница скелетов.

Шум трав чердак смывает летом.

Клубком мечты сплетем упрямо,

Уснем в гнезде цветного хлама.

Мой рай листва в пустых бассейнах.

Глотай озноб стихий ничейных,

Дай знать к теням сбегая в руки,

Гулять в веселых платьях скуки.

Кто-то тебя ждет,

Где-то меня помнят.

Камень в ладонь лег,

Брошу пойдут волны.

Мой пирс.

Туплю в песок сквозь синеву

Вниз, в жару на пальцах иней.

Твой вес, в груди толчки тугие.

Мы здесь и навсегда другие.

Мой груз комок тупых извилин.

Взорвусь столбом жемчужной пыли.

Клубком мечты сплетем упрямо,

Уснем в гнезде цветного хлама.

Кто-то тебя ждет,

Где-то меня помнят.

Камень в ладонь лег,

Брошу пойдут волны.

Мой шкаф гостиница скелетов...

Mijn kast is een hotel van skeletten.

In de zomer spoelt het geluid van grassen de zolder weg.

We weven koppig een bal van dromen,

Laten we in slaap vallen in een nest van gekleurd afval.

Mijn paradijs is gebladerte in lege poelen.

Slik de kilte van niemands elementen in,

Laat het me weten aan de schaduwen die in de handen lopen

Wandelen in vrolijke jurkjes verveling.

Er wacht iemand op je

Ergens herinneren ze me.

De steen lag in de palm

Ik zal de golven gooien.

Mijn pier.

Ik verdrink in het zand door het blauw

Beneden in de hitte op de vingers vorst.

Je gewicht, strakke trillingen in je borst.

We zijn hier en voor altijd anders.

Mijn lading is een klomp stomme kronkels.

Ontploffen met een kolom parelstof.

We weven koppig een bal van dromen,

Laten we in slaap vallen in een nest van gekleurd afval.

Er wacht iemand op je

Ergens herinneren ze me.

De steen lag in de palm

Ik zal de golven gooien.

Mijn kast is een hotel van skeletten...