The Lonely Dreamer - Philippe Baden Powell, David Linx

Today is like the closure of a season

Another one is waiting to be seen

The signs are all around above your head

Now I see light spread out on one big screen

Inside the search ongoing moves me forward

The journey would be worth the bumpy ride

I see that now the gaze’s likely ajar

I wake up and I know just what’s inside

The lonely dreamer’s never far away

He is like an angel at the break of day

A promise will be clearing up the night

His hand upon your shoulder soft and light

My temperature will rise with every touch

While waves are on the ocean far and crust

I am walking down the road I thought I knew

To find that after all I don’t know you

Don’t know much

Who would think

I would be

Out of touch

Don’t know much

Who would think

I would be out of touch

A tender smile is waiting for an outcome

A gentle nod to know it has been found

At times events will catch my heart off-guard

But I’ll never miss out on on the sound

A new beginning in a new direction

The world would need to knock on every door

For hearts to woven up to other dreams

To bridge the gap and swim river to shore

The lonely dreamer’s finding out what’s real

And praises every feel, color or steel

And soft returns until it’s time to make

Then flies back home and slowly starts to blink

The lonely dreamer never fears at night

He sits around remembering the light, then

Raises when the time has come to heal

He’ll change that dust till trust what he must feel

Don’t know much

Who would think

I would be

Out of touch

Don’t know much

Who would think

I would be out of touch

The lonely lonely dreamer

Today is like the closure of a season

Another one is waiting to be seen

The signs are all around above your head

Now I see life spread out on one big screen

Vandaag is als de afsluiting van een seizoen

Een andere wacht om gezien te worden

De tekens zijn overal boven je hoofd

Nu zie ik licht verspreid op één groot scherm

In de voortdurende zoektocht ga ik vooruit

De reis zou de hobbelige rit waard zijn

Ik zie dat de blik nu waarschijnlijk op een kier staat

Ik word wakker en ik weet precies wat erin zit

De eenzame dromer is nooit ver weg

Hij is als een engel bij het aanbreken van de dag

Een belofte zal de nacht opruimen

Zijn hand op je schouder zacht en licht

Mijn temperatuur stijgt bij elke aanraking

Terwijl de golven ver op de oceaan zijn en korsten

Ik loop over de weg waarvan ik dacht dat ik het wist

Om erachter te komen dat ik je toch niet ken

Weet niet veel

Wie zou denken?

Ik zou zijn

Buiten bereik

Weet niet veel

Wie zou denken?

Ik zou geen contact meer hebben

Een tedere glimlach wacht op een resultaat

Een zacht knikje om te weten dat het is gevonden

Soms zullen gebeurtenissen mijn hart overrompelen

Maar ik zal het geluid nooit missen

Een nieuw begin in een nieuwe richting

De wereld zou op elke deur moeten kloppen

Om harten te verweven met andere dromen

Om de kloof te overbruggen en de rivier naar de kust te zwemmen

De eenzame dromer ontdekt wat echt is

En prijst elk gevoel, elke kleur of elk staal

En zacht rendement totdat het tijd is om te maken

Vliegt dan terug naar huis en begint langzaam te knipperen

De eenzame dromer is 's nachts nooit bang

Hij zit rond en herinnert zich het licht, dan

Verhoogt wanneer de tijd is gekomen om te genezen

Hij zal dat stof veranderen totdat hij vertrouwt wat hij moet voelen

Weet niet veel

Wie zou denken?

Ik zou zijn

Buiten bereik

Weet niet veel

Wie zou denken?

Ik zou geen contact meer hebben

De eenzame eenzame dromer

Vandaag is als de afsluiting van een seizoen

Een andere wacht om gezien te worden

De tekens zijn overal boven je hoofd

Nu zie ik het leven verspreid op één groot scherm