Slaves - Pharaoh

The threat, so dark on the horizon

Seemed far too strong to fight.

The only hope, we thought, was running

Under cover of the night

But we disdained to follow,

To leave the life we knew.

So we stayed, and they betrayed us

When they flew

Those who refused to stay

Are slaves to a different way.

They fear every dawning day.

What did they hope to find:

Passage or peace of mind?

Are these what they left behind?

The danger passed for us who met it,

But some did not survive

The ones who stayed do not regret it,

The slain or the alive.

But those who left are doomed to wander,

To flee the hated foe.

Though the menace is no longer,

They don’t know.

Those who refused to stay

Are slaves to a different way.

They fear every dawning day.

What did they hope to find:

Passage or peace of mind?

Are these what they left behind?

Though they say it’s best to live to fight another day,

You can’t prolong your life with delay.

The menace, dark on the horizon

Seemed far too strong to fight,

But still our hope, we knew, was holding,

Pitting passion versus might.

So we would never follow,

Or leave the way we knew.

And had they stayed, they might have also

Made it through

Those who refused to stay

Are slaves to a different way.

They fear every dawning day.

What did they hope to find:

Passage or peace of mind?

Are these what they left behind?

De dreiging, zo donker aan de horizon

Het leek veel te sterk om te vechten.

De enige hoop, dachten we, was hardlopen

Onder dekking van de nacht

Maar we minachtten om te volgen,

Om het leven te verlaten dat we kenden.

Dus we zijn gebleven en ze hebben ons verraden

Toen ze vlogen

Degenen die weigerden te blijven

Zijn slaven op een andere manier.

Ze zijn elke dag bang.

Wat hoopten ze te vinden:

Passage of gemoedsrust?

Zijn dit wat ze hebben achtergelaten?

Het gevaar ging voorbij voor ons die het ontmoetten,

Maar sommigen hebben het niet overleefd

Degenen die zijn gebleven hebben er geen spijt van,

De gedoden of de levenden.

Maar degenen die vertrokken zijn gedoemd te dwalen,

Om de gehate vijand te ontvluchten.

Hoewel de dreiging niet langer is,

Ze weten het niet.

Degenen die weigerden te blijven

Zijn slaven op een andere manier.

Ze zijn elke dag bang.

Wat hoopten ze te vinden:

Passage of gemoedsrust?

Zijn dit wat ze hebben achtergelaten?

Hoewel ze zeggen dat het het beste is om te leven om op een andere dag te vechten,

Je kunt je leven niet met vertraging verlengen.

De dreiging, donker aan de horizon

Leek veel te sterk om te vechten,

Maar nog steeds hield onze hoop, we wisten, vast,

Passie tegenover macht zetten.

Dus we zouden nooit volgen,

Of laat de weg die we kenden.

En als ze waren gebleven, hadden ze dat misschien ook gedaan

Heb het gehaald

Degenen die weigerden te blijven

Zijn slaven op een andere manier.

Ze zijn elke dag bang.

Wat hoopten ze te vinden:

Passage of gemoedsrust?

Zijn dit wat ze hebben achtergelaten?