Treebeard's Song - Christopher Lee

In the willow-meads of Tasarinan I walked in the Spring.

Ah!

the sight and the smell of the Spring in Nantasarion!

And I said that was good.

I wandered in summer in the elm-woods of Ossiriand.

Ah!

the light and the music in the Summer by the Seven Rivers of Ossir!

And I thought that was best.

To the beeches of Neldoreth I came in the Autumn.

Ah!

the gold and the red and the sighing leaves in the

Autumn in Taur-na-neldor!

It was more than my desire.

To the pine trees upon the highland of Dorthonion

I climbed in the winter.

Ah!

the wind and the whiteness and the black branches of Winter upon

Orod-na-Thon!

My voice went up and sang in the sky.

And now all those lands lie under the wave

And I walk in Ambarona, in Tauremorna, in Aldalome,

In my own land in the country of Fangorn,

Where the roots are long,

And the years lie thicker than the leaves

in Tauremornalomee

In de wilgenweiden van Tasarinan liep ik in de lente.

Ah!

de aanblik en de geur van de lente in Nantasarion!

En ik zei dat dat goed was.

Ik dwaalde in de zomer in de iepenbossen van Ossiriand.

Ah!

het licht en de muziek in de zomer bij de zeven rivieren van Ossir!

En ik dacht dat dat het beste was.

Naar de beuken van Neldoreth kwam ik in de herfst.

Ah!

het goud en het rood en de zuchtende bladeren in de

Herfst in Taur-na-neldor!

Het was meer dan mijn wens.

Naar de pijnbomen in het hoogland van Dorthonion

Ik klom in de winter.

Ah!

de wind en de witheid en de zwarte takken van de winter op

Orod-na-Thon!

Mijn stem ging omhoog en zong in de lucht.

En nu liggen al die landen onder de golf

En ik loop in Ambarona, in Tauremorna, in Aldalome,

In mijn eigen land in het land van Fangorn,

Waar de wortels lang zijn,

En de jaren zijn dikker dan de bladeren

in Tauremornalomee