Tunnel Rats - Pessimist

Fire in the hole!

Waiting for the blast

Vibrations in the earth

Before the smoke can clear I’m diving underground

Searching through the dark I hunt the Vietcong

Feel the acrid smoke ripping through my lungs

Morality is gone… to kill is to survive

Morality is gone… to kill is to survive

Drive my body forward knowing what I’ll find

Drive my body forward through this passage to hell

I crawl among the bodies and piles of human waste

Then I hear sound and lift my gun to aim

Thunderous exchange, reeling from the pain

Twisting on the ground, tasting my own blood

People running by, they don’t try to help

I’m afraid to die… so afraid to die!

So afraid to die

This cannot be true

People running by, thinking I have died

People running by leaving me to die

Casualty of war

Body on the pile

I lie alone, but still refuse to give my soul up to this hell

Flashing back from hell, returning to the world

Hearing my own screams tearing through the night

Clutching at my chest, my fingers trace the scars

Somehow I’ve got to end these visions in my head

Bottle in my hand, barrel in my mouth

Bottle in my hand, barrel in my mouth

Somehow I’ve got to end visions in my head

Fought so many years, this war for sanity

I cannot go on this ends for me today

Vuur in het gat!

Wachten op de ontploffing

Trillingen in de aarde

Voordat de rook kan optrekken, duik ik ondergronds

Zoekend door het donker jaag ik op de Vietcong

Voel de bijtende rook door mijn longen scheuren

Moraliteit is weg... doden is overleven

Moraliteit is weg... doden is overleven

Stimuleer mijn lichaam, wetende wat ik zal vinden

Rijd mijn lichaam vooruit door deze passage naar de hel

Ik kruip tussen de lichamen en stapels menselijk afval

Dan hoor ik geluid en til ik mijn pistool op om te mikken

Donderende uitwisseling, bijkomen van de pijn

Draaien op de grond, mijn eigen bloed proeven

Mensen die voorbij rennen, ze proberen niet te helpen

Ik ben bang om te sterven... zo bang om te sterven!

Zo bang om te sterven

Dit kan niet waar zijn

Mensen die voorbij rennen en denken dat ik dood ben

Mensen rennen door me te laten sterven

Oorlogsslachtoffer

Lichaam op de stapel

Ik lig alleen, maar weiger nog steeds mijn ziel over te geven aan deze hel

Terugflitsend uit de hel, terugkerend naar de wereld

Mijn eigen geschreeuw door de nacht horen scheuren

Mijn vingers aan mijn borst geklemd, traceren de littekens

Op de een of andere manier moet ik een einde maken aan deze visioenen in mijn hoofd

Fles in mijn hand, vat in mijn mond

Fles in mijn hand, vat in mijn mond

Op de een of andere manier moet ik visioenen in mijn hoofd beëindigen

Zoveel jaren gevochten, deze oorlog voor gezond verstand

Ik kan niet doorgaan, dit eindigt voor mij vandaag