Pencerenden - Pera

Bakıyorsun pencerenden, canın yanmış çok derinden

Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden

Uyur gibi yapıyorsun, rüyalara dalıyorsun;

Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun…

Seslenip haykırırken kalbin sökülmüş de

Senden alınmış sanki zorla mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından

Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini

Bırak solsun bu dünya, bırak yok olsun yavaşca

Kapını çalar elbet mutluluğun…

Mutluluğun…

Doğar mı yeniden güneş, biter mi bu uzun gece?

Açar mı yeniden çicek, döner mi o sıcak neşe?

Diner mi bu sonsuz yağmurun, güler mi o hüzünlü yüzün?

Boşver, bir umut yeter nefes almaya…

Je kijkt uit je raam, je bent zo diep gekwetst

Een voor een vloeit er verdriet uit die ogen

Je doet alsof je slaapt, je droomt;

Je ademt met jezelf als een herfst op je gezicht...

Je hart wordt eruit gerukt als je roept en schreeuwt

Het is alsof je geluk met geweld van je is afgenomen...

Jouw geluk…

Komt de zon weer op, komt er een einde aan deze lange nacht?

Zal het weer bloeien, zal die warme vreugde terugkeren?

Zal deze eindeloze regen stoppen, zal je droevige gezicht glimlachen?

Maakt niet uit, één hoop is genoeg om te ademen...

Je kijkt uit je raam na de verdwenen

Je hield je hart oud met tijdloze herinneringen

Laat deze wereld vervagen, laat het langzaam vervagen

Natuurlijk klopt je geluk op je deur...

Jouw geluk…

Komt de zon weer op, komt er een einde aan deze lange nacht?

Zal het weer bloeien, zal die warme vreugde terugkeren?

Zal deze eindeloze regen stoppen, zal je droevige gezicht glimlachen?

Maakt niet uit, één hoop is genoeg om te ademen...