Method - Pegboy

Well, sit down and let me tell you one thing

There’s a method to your madness

It’s your sadness

I remember when you used to hope for

The hope there was some magic

Some magic

I can still remember when

You used to take your heart in hand

And gave it, gave it, gave it, gave it

I wish I could go back again

And trace my childhood again

To your madness, madness, madness

But, it seems so far, far away, far away

Seems so far, far away, far away

Seems so far away

Now one thing I know you took for granted

Let it slip on through when you had it

You had it

I remember when you used to hope for

The hope there was some magic

Some magic

I can still remember when

You used to take your heart in hand

And you gave it, gave it, gave it, gave it

I wish I could go back again

And trace your childhood again

It’s so saddening, saddening, saddening, saddening

But, it seems so far, far away, far away

Seems so far, far away, far away

Seems so far away

Now, one thing I know you took for granted

Let it slip on through when you had it

You had it

I remember what you used to hope for

The hope there was some magic

Some magic

I can still remember when

You used to take your heart in hand

So selfless, selfless, selfless, selfless

I wish I could go back again

And trace my childhood again

So selfless, selfless, selfless, selfless

Now, but seems so far, far away, far away

Seems so far, far away, far away

Seems so far away

But it seems so far, far away, far away

Seems so far, far away, far away

Seems so far away

Nou, ga zitten en laat me je één ding vertellen

Er is een methode voor je waanzin

Het is jouw verdriet

Ik weet nog dat je hoopte op

De hoop dat er wat magie was

wat magie

Ik kan me nog herinneren wanneer

Vroeger nam je je hart in de hand

En gaf het, gaf het, gaf het, gaf het

Ik wou dat ik weer terug kon gaan

En traceer mijn jeugd opnieuw

Aan je waanzin, waanzin, waanzin

Maar het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver weg

Nu is er één ding waarvan ik weet dat je het als vanzelfsprekend aannam

Laat het doorkomen toen je het had

Je had het

Ik weet nog dat je hoopte op

De hoop dat er wat magie was

wat magie

Ik kan me nog herinneren wanneer

Vroeger nam je je hart in de hand

En je gaf het, gaf het, gaf het, gaf het

Ik wou dat ik weer terug kon gaan

En traceer je jeugd opnieuw

Het is zo bedroevend, bedroevend, bedroevend, bedroevend

Maar het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver weg

Nu, één ding waarvan ik weet dat je het als vanzelfsprekend aannam:

Laat het doorkomen toen je het had

Je had het

Ik weet nog waar je op hoopte

De hoop dat er wat magie was

wat magie

Ik kan me nog herinneren wanneer

Vroeger nam je je hart in de hand

Dus onbaatzuchtig, onbaatzuchtig, onbaatzuchtig, onbaatzuchtig

Ik wou dat ik weer terug kon gaan

En traceer mijn jeugd opnieuw

Dus onbaatzuchtig, onbaatzuchtig, onbaatzuchtig, onbaatzuchtig

Nu, maar het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver weg

Maar het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver, ver weg, ver weg

Het lijkt zo ver weg