Наша фишка - Pegasss

Ты чуть старше, но это не проблема

Не знаю, может просто я сломал твою систему

Нам даже понимать друг друга не надо

Мы же все прошли, мы и так все знаем

Почти каждые сутки мы не спим до утра

Дела бытовые для нас — ерунда

Предки говорят, что ты не для меня

Нас осуждают все, но слышим только лишь сердца

Мне пофиг, что ты куришь, пофиг, что ты материшься

Пофиг сколько рядом трется там с тобой парнишек

Когда тебя не вижу, ты моя малышка

Доверие наша фишка, доверие наша фишка

Вечером сяду новый текст писать

Ты сидя по-турецки будешь книжки мне читать

Ты моя белая полоса, будь со мной до конца

Для меня самый главный антидепрессант

Пальцы моих губ в твоих мягких волосах

Дистанция не больше сантиметра, тишина

Теплый свет из коридора, наши чувства в темноте шуршат, все грешат

Ничего не жду от тебя, а ты от меня

Ведь мы вместе, зачем это как-то называть, зачем это как-то называть

Мне пофиг, что ты куришь, пофиг, что ты материшься

Пофиг сколько рядом трется там с тобой парнишек

Когда тебя не вижу, ты моя малышка

Доверие наша фишка, доверие наша фишка

Вечером сяду новый текст писать

Ты сидя по-турецки будешь книжки мне читать

Ты моя белая полоса, будь со мной до конца

Je bent wat ouder, maar dit is geen probleem

Ik weet het niet, misschien heb ik net je systeem kapot gemaakt

We hoeven elkaar niet eens te begrijpen

We hebben het allemaal meegemaakt, we weten alles al

Bijna elke dag slapen we pas in de ochtend

Huishoudelijke zaken zijn voor ons onzin

Voorouders zeggen dat je niet voor mij bent

Iedereen veroordeelt ons, maar we horen alleen harten

Het kan me niet schelen wat je rookt, het kan me niet schelen wat je zweert

Het kan me niet schelen hoeveel jongens naast je wrijven

Als ik je niet zie, ben je mijn baby

Vertrouwen is ons ding, vertrouwen is ons ding

's Avonds ga ik zitten om een ​​nieuwe tekst te schrijven

Je leest me boeken voor terwijl je in het Turks zit

Jij bent mijn witte streep, blijf bij me tot het einde

Voor mij het belangrijkste antidepressivum

Vingers van mijn lippen in je zachte haar

Afstand niet meer dan een centimeter, stilte

Warm licht uit de gang, onze gevoelens ritselen in het donker, iedereen zondigt

Ik verwacht niets van jou, en jij van mij

We zijn tenslotte samen, waarom het iets noemen, waarom het iets noemen

Het kan me niet schelen wat je rookt, het kan me niet schelen wat je zweert

Het kan me niet schelen hoeveel jongens naast je wrijven

Als ik je niet zie, ben je mijn baby

Vertrouwen is ons ding, vertrouwen is ons ding

's Avonds ga ik zitten om een ​​nieuwe tekst te schrijven

Je leest me boeken voor terwijl je in het Turks zit

Jij bent mijn witte streep, blijf bij me tot het einde