Interiér - Paulie Garand, Kenny Rough, Boyband

Yeah ah yeah

Nevim jak shrnout mezi řádky vlastní život

Od mala si prolétávám světem jako pilot

A když se furt držim u země mám hlavu v oblacích

Říká se kdo nevlastní sny tak se tu potácí

Nakonec pak postrácí touhy hledat cíl

Vím že když ho nenajdu tak aspoň sečtu počet mil

A zvednu váhu kil co mi zbyly nic ale nemá takovou váhu jak to pro co jsme žili

A je potřeba selit, zážitky nezamykat do vily, škudlit milióny

Ze kterejch se časem stane pyrit

Je to vidět na vočích těch co nesou puget kytek na hroby pro ty co nechali

samotný v boji

Jsme na bitevním poli každej sám

A přesto ve skupinkách stavíme svůj vlastní chrám

Kam nesem vize srdce kam ty můžeš vstoupit

Je to interiér nás co podpíráme jak sloupy

(Je to interiér nás co podpíráme jak sloupy)

Ah

Tento život som si nevybral, svet si vybral mňa

Není čas vymýšlať, jak by mi bolo keby som bol synom ministra

Mohol som sa narodziť v Afrike a mať prísny hlad

Mám bystrý zrak, som v pohode jak Macko Pú

Rozprávam ľuďom príbehy, oni počúvajú

Chcú počuť vác, byť bližšie, vedzeť všetko

Však keď mi nedajú nič nevidzím svetlo

Jou tieklo, mi krvou čisté peklo je to všetko v hlave

A nezamecem to metlou

Mám dosť battlov, svet je naruby jak backroll

Vidzím náckov se psom ukazovať «West Coast!»

Bez slov som si ustlal v hlave na zajtrajšky

Myšlenky mi z nej tahajú chemické nátačky

Chcem ľudí milovat a žiť s nimi, no rád odolám

V poslednej dobe žijem v interiéri a doslova

Vyrůstal jsem jinde

Než kde teď vyrůstá můj charakter

Kde žije moje ego

Co mě nabíjí jak adaptér

4 stěny mezi nima mozek, srdce, penis

Hlasy občas mluví za tebe jak Lenin

Tady jsem budoval i shazoval

Dělal obsah i obal

Vymyslel, zmačkal, vrátil zpět

Pak se s tim vyrovnal

Příprava je dlouhá jako rakovina, realita syrová

Zavaž mi oči, trefim na všechny místa

Ty tomu řikáš blázen, já tomu řikám výzva

Opouštim byt abych naplnil ty čísla

Co denně vidim do noci na monitoru pískat

1000 liků a žádná nová kapela

1000 Niků na nohách, ale žádná cesta na pera

1000 miků na stagi a žádná ozvěna

Ze stolu mířim do postele v mojim interiéru spát

Rozsvícená lampa, noční byt jdu se vypsat

I přestože dál ztrácim barvu jako fixa

A sedim nad designem, videem a grafikou

Pracovní deska je můj prostor, zavšivenej kout

V galerii impresí visim do rámu na zdi

Pak padam jako sníh na ohořelou kapli tvý mysli

A chci se vypsat, všechno co v sobě mám

Občas se ztrácim jako význam

A kdo se v tom pak vyznat má když se nevyznám sám

Oči dokořán a stejně po dně pátrám

Po pravdách a lidech co ještě nezkameněli v citech

A ve svejch světech maluju vize po zdech

A proto hledám chvíle co mě zvednou o kus vejš

Mezi hyenama, křivotou a hejnem Gejš

Snažim se rozlišit, mít roj priorit žádná kamufláž život pod kůží jak linoryt

Život pod kůží jak linoryt

Ja ah ja

Ik weet niet hoe ik mijn eigen leven tussen de regels moet samenvatten

Ik vlieg al rond de wereld sinds ik een kind was

En als ik bij de grond blijf, zit ik met mijn hoofd in de wolken

Er wordt gezegd wie geen dromen heeft, dus struikelen ze hier

Uiteindelijk verliest hij de wens om een ​​doelwit te vinden

Ik weet dat als ik hem niet vind, ik in ieder geval het aantal kilometers zal tellen

En ik til het gewicht op van het gewicht dat ik nog heb, maar het heeft niet het gewicht waarvoor we leefden

En het is nodig om te gaan, niet om de ervaringen in de villa te ervaren, om miljoenen te verspillen

Wat uiteindelijk pyriet zal worden

Het is te zien aan de ogen van degenen die Puget-bloemen naar de graven dragen voor degenen die vertrokken

alleen in de strijd

We zijn elk alleen op het slagveld

En toch bouwen we in groepen onze eigen tempel

Waar ik visioenen van het hart draag waar je naar binnen kunt gaan

Het is het interieur van ons dat we ondersteunen als kolommen

(Het is het interieur van wat we ondersteunen, zoals kolommen)

Ah

Ik heb dit leven niet gekozen, de wereld koos mij

Geen tijd om na te denken over hoe ik zou zijn als ik de zoon van een dominee was

Ik had in Afrika geboren kunnen zijn en erg hongerig kunnen zijn

Ik heb een scherp oog, ik ben in orde als Winnie de Poeh

Ik vertel mensen verhalen, ze luisteren

Ze willen meer horen, dichterbij zijn, alles weten

Maar als ze me niets geven, zie ik het licht niet

Jou stroomde, mijn bloed pure hel is allemaal in mijn hoofd

En ik veeg het niet met een bezem

Ik heb genoeg gevechten, de wereld staat op zijn kop als een backroll

Ik zie nazi's met een hond die "West Coast!" laat zien.

Zonder woorden heb ik een besluit genomen voor morgen

Mijn gedachten trekken er chemische hobbels uit

Ik wil van mensen houden en met ze leven, maar ik hou ervan om weerstand te bieden

De laatste tijd leef ik binnen en letterlijk

Ik ben ergens anders opgegroeid

Dan waar mijn karakter nu opgroeit

Waar mijn ego leeft

Wat laadt me op als een adapter

4 muren tussen hen hersenen, hart, penis

Stemmen spreken soms voor jou zoals Lenin

Ik heb hier gebouwd en gecrasht

Hij deed de inhoud en verpakking

Hij bedacht, verfrommelde, keerde terug

Toen behandelde hij het

De voorbereiding is zo lang als kanker, de realiteit is rauw

Bind mijn ogen, ik zal overal slaan

Jij noemt het een dwaas, ik noem het een uitdaging

Ik verlaat het appartement om die cijfers te vullen

Wat ik elke dag 's nachts zie op de monitorfluit

1000 likeuren en geen nieuwe band

1000 nissen op hun voeten, maar geen manier voor pennen

1000 microfoons per podium en geen echo

Van de tafel ga ik naar het bed in mijn interieur om te slapen

Lamp aan, nacht appartement ga ik opsommen

Ook al blijf ik kleur verliezen als marker

En ik zit op design, video en graphics

Het werkblad is mijn ruimte, een waardeloze hoek

In de galerij met impressies hang ik in een lijst aan de muur

Dan val ik als sneeuw op de verkoolde kapel van je geest

En ik wil een lijst maken van alles wat ik in me heb

Soms verlies ik mijn betekenis

En wie weet, als ik mezelf niet ken

Mijn ogen zijn wijd open en ik ben nog steeds op zoek naar de bodem

Na waarheden en mensen die nog niet versteend zijn in emoties

En ik schilder visioenen op de muren in mijn werelden

En daarom ben ik nog even aan het zoeken om mij op te halen

Tussen hyena's, doop en een kudde Geish

Ik probeer onderscheid te maken, met een zwerm prioriteiten, geen camouflageleven onder de huid zoals linosnede

Leven onder de huid als linoleumsnede