Footprints - Paul McCartney

It’s Beautiful Outside, An Old Hand Gathers Wood,

Can He See Me Sitting Here?

His Mind Is Somewhere Else.

His Friend Have Flown Away, He’s Left Out In The Cold.

He Won’t Sit By My Fire, He Says He Likes It In The Snow.

Where Footprints Never Go, He Likes It In The Snow.

It’s Getting Dark Outside, The Old Hand’s Going Home,

Has He Someone Waiting There?

Or Is He Living On His Own?

Where Footprints Never Go, He Likes It In The Snow…

White Blanket, Hiding The Traces Of Tears She Didn’t See,

Oh White Blanket Covers The Memory

Of All That Used To Be.

All That Used To Be.

But His Heart Keeps Aching In The Same Old Way,

He Can’t Help Feeling That She Might Come Back Someday.

It’s Beautiful Outside, A Magpie Looks For Food.

The Old Hand Throws A Crumb,

Do You Think He’s Found A Friend?

Where Footprints Never Go, He Likes It In The Snow…

White Blanket, Hiding The Traces Of Paths He Didn’t Take

Oh White Blanket Covers The Memory

Of Moves He Didn’t Make

Oh White Blanket, Hiding The Traces Of Tears She Didn’t See

Snow White Blanket Simply Covers The Memory

Of All That Used To Be.

But His Heart Keeps Aching In The Same Old Way

He Can’t Help Feeling That She Might Come Back Someday.

Het is mooi buiten, een oude rot verzamelt hout,

Kan hij mij hier zien zitten?

Zijn geest is ergens anders.

Zijn vriend is weggevlogen, hij staat in de kou.

Hij zal niet bij mijn vuur zitten, hij zegt dat hij het leuk vindt in de sneeuw.

Waar voetafdrukken nooit komen, hij vindt het leuk in de sneeuw.

Het wordt donker buiten, de oude rot gaat naar huis,

Wacht daar iemand?

Of leeft hij op zichzelf?

Waar voetafdrukken nooit komen, hij vindt het leuk in de sneeuw...

Witte deken, de sporen van tranen verbergend die ze niet zag,

Oh witte deken bedekt het geheugen

Van alles wat vroeger was.

Alles wat vroeger was.

Maar zijn hart blijft pijn doen op dezelfde oude manier,

Hij kan het niet helpen te voelen dat ze ooit terug zou kunnen komen.

Het is mooi buiten, een ekster zoekt eten.

De oude rot gooit een kruimel,

Denk je dat hij een vriend heeft gevonden?

Waar voetafdrukken nooit komen, hij vindt het leuk in de sneeuw...

Witte deken, die de sporen verbergt van paden die hij niet nam

Oh witte deken bedekt het geheugen

Van bewegingen die hij niet maakte

Oh witte deken, de sporen van tranen verbergend die ze niet zag

Sneeuwwitte deken bedekt eenvoudig het geheugen

Van alles wat vroeger was.

Maar zijn hart blijft pijn doen op dezelfde oude manier

Hij kan het niet helpen te voelen dat ze ooit terug zou kunnen komen.