Niedopowieści - Patrick the Pan, Dawid Podsiadło

Jestem tym, kim najbardziej nie chcesz żebym był

Więc dwa różki

Dwa różki dorysuj mi

I ogonek, którym spod dywanu pył i brud wszelki będę Wyciągał

I takiego dalej podaj mnie

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą twą

Już nie wiem sam, ile potworów pod łóżkiem mam

I czy największy z nich nie pod a na łóżku śpi

To choroba, co nieświadomą dłoń zamienia w pięść

W głowie rzęzi, w oczy pali, w uszach grzmi

Ale w nocy, spokojnie w łóżku sobie śpię

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą Twą

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

W dobie nieczytania, niedopowieści ulubioną lekturą Twą

Czarny lub biały, odcienie szarości dla szarych ludzi są

To o czym milczysz w kolce obrośnie i wróci z podwójną siłą

Ik ben wat je het liefste niet wilt dat ik ben

Dus twee horens

Teken twee hoorns voor mij

En een staart, waarmee ik alle stof en vuil van onder het tapijt zal halen

Geef me die

Zwart of wit, grijstinten voor grijze mensen zijn

In het tijdperk van niet-lezen, je favoriete verhalen om verhalen te vertellen

Ik weet niet meer hoeveel monsters ik onder mijn bed heb

En slaapt de grootste onder het bed?

Het is een ziekte die een bewusteloze hand in een vuist verandert

Het rammelt in het hoofd, in de ogen brandt het, in de oren dondert het

Maar 's nachts slaap ik rustig in mijn bed

Zwart of wit, grijstinten voor grijze mensen zijn

In het tijdperk van niet-lezen, zijn de verhalen je favoriete lectuur

Zwart of wit, grijstinten voor grijze mensen zijn

In het tijdperk van niet-lezen, zijn de verhalen je favoriete lectuur

Zwart of wit, grijstinten voor grijze mensen zijn

Waar je over zwijgt in de doornen zal groeien en terugkomen met dubbele kracht